Ακόμα δεν άρχισε καλά – καλά η φετινή τουριστική περίοδος, και παρακολουθούμε αρκετά έντονες αναφορές στα πρώτα προβλήματα που εμφανίζονται.
Όπως συμβαίνει συνήθως, την πιο πολλή φασαρία την κάνουν οι ξενοδόχοι. Αυτό που κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση, είναι ότι πολλοί απ’ αυτούς, παραπονούνται πως “δεν μπορούν να βρούν το προσωπικό που τους χρειάζεται”. Λείπουν από τα ξενοδοχεία καθαρίστριες, λείπουν μάγειροι, κλπ., κλπ.
Πριν προχωρήσουμε, πρέπει να τονίσουμε πως, παρά τα όποια αισιόδοξα μηνύματα εκπέμπονται από αυτούς που λόγω της θέσης που κατέχουν πρέπει να εμφανίζονται αισιόδοξοι, η φετινή τουριστική περίοδος δεν θα είναι καθόλου εύκολη περίοδος. Αυτό που κυρίως την χαρακτηρίζει, είναι η αβεβαιότητα. Ξεκίνησε μέσα στον φοβερό και αμείλικτο πόλεμο της Ουκρανίας, που έχει κάνει άνω κάτω όλο τον ταλαιπωρημένο από την πανδημία πλανήτη. Έχει διαλύσει κυριολεκτικά όλες τις οικονομίες, έχει φέρει σε απόγνωση τους πολίτες που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις απίστευτες αυξήσεις των καυσίμων και της ενέργειας, και κάνει όλους να αναρωτιούνται τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από όλα αυτά και “πού το πάνε” οι ισχυροί της γης. Και, φυσικά, μεγάλη ανησυχία προκαλούν οι απροκάλυπτες πλέον απειλές των Ρώσων, ακόμη και για χρήση πυρηνικών όπλων.
Μέσα σε αυτό το πολύ αρνητικό κλίμα, ξεκίνησαν τα ταξίδια για διακοπές… Δεν έχουν άδικο όσοι σχολιάζουν επ΄αυτού, πως “φαϊ δεν έχουμε, και ραπανάκια για την όρεξη γυρεύουμε”! Όμως, οι ρυθμοί στους οποίους ζουν σήμερα οι κάτοικοι των “προηγμένων”, όπως λέμε, χωρών, τους επιβάλουν ως ανάγκη ένα έστω μικρό πακέτο διακοπών, για ηρεμία, ξεκούραση και επαναφόρτιση μπαταριών.
Έτσι, ενώ οι Ρώσοι βομβαρδίζουν ανηλεώς την Ουκρανία, στα αεροδρόμια των τουριστικών χωρών, έχουν αρχίσει εδώ και εβδομάδες να προσαπογειώνονται χιλιάδες αεροπλάνα, που μεταφέρουν τα πρώτα εκατομμύρια των τουριστών.
Ας έρθουμε τώρα στα καθ’ ημάς.
Ήδη έχουν ανοίξει πολλά ξενοδοχεία στην Κρήτη, και ετοιμάζονται να ανοίξουν εντός των ημερών και τα υπόλοιπα. Κάτω από ποιές όμως συνθήκες;
Κατ΄αρχήν, πολλοί ξενοδόχοι έχουν “κλείσει” πελάτες από πέρυσι, με τιμές που δεν ανταποκρίνονται ούτε κατά διάνοια με τη νέα, φετινή, θλιβερή οικονομική πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει πως τα λεφτά που θα εισπράξουν, όταν τα εισπράξουν, θα ανοίξουν τρύπες στα ταμεία τους. Παρακαλούν πάντως, οι ξενοδόχοι, τουλάχιστον να μην έχουν (δυσαναπλήρωτες) ακυρώσεις, κάτι που θα κάνει ακόμα δυσκολότερη την κατάσταση.
Και, επειδή, εδώ που τα λέμε, οι ξενοδόχοι μας έχουν συνηθίσει στην “κλάψα” (προσωπικά, δεν θυμάμαι ποτέ να πανηγυρίζουν για τα κέρδη κάποιας χρονιάς), άρχισαν τις περικοπές…
Όλοι αντιλαμβανόμαστε, τι σημαίνουν οι “περικοπές” σε ένα ξενοδοχείο. Κυρίως, πτώση του επιπέδου των προσφερομένων υπηρεσιών! Όσο μεγαλύτερες “περικοπές” γίνονται, τόσο πιο βαθιά πέφτει το επίπεδο των υπηρεσιών.
Εκτός από τα υποβαθμισμένα προϊόντα που αγοράζει ένα ξενοδοχείο (τροφές, είδη υγιεινής, καθαριότητας, κλπ), ο ξενοδόχος κάνει και μειωμένες προσλήψεις προσωπικού. Οι δε οικονομικές συμφωνίες του με τους εργαζόμενους (αφήστε τι αναφέρουν οι πολυδιαφημισμένες “συμβάσεις”), είναι ανάλογες με το μέγεθος των “περικοπών”.
Αυτό, οδηγεί σε απαράδεκτα χαμηλές αποδοχές των εργαζομένων στα ξενοδοχεία. Ενώ πρόκειται για σκληρότατα εργαζόμενους ανθρώπους, που προσφέρουν διπλάσια δουλειά, σε διπλοβάρδιες, χωρίς ρεπό, και κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη της απόλυσης. Ήδη, οι περισσότεροι από αυτούς, αναρωτιούνται αν είναι εργαζόμενοι ή δούλοι! Οι πληροφορίες λένε ότι ήδη έχουν αρχίσει να υποβάλουν παραιτήσεις εργαζόμενοι, απογοητευμένοι από τον όγκο της δουλειάς που τους ανατίθεται και από τις χαμηλές αμοιβές που τους προσφέρονται.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, κανένας δεν είναι ευχαριστημένος. Οι αγχωμένοι ξενοδόχοι φοβούνται για τη “σεζόν”, οι εργαζόμενοι δεινοπαθούν, ενώ στρατιές ανέργων ψάχνουν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην.
Επειδή οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ξεκίνησε η φετινή τουριστική περίοδος δεν υπάρχει ορατή προοπτική να αλλάξουν, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως δεν θα πάμε φέτος καθόλου καλά. Εκτός, αν βάλουν όλοι νερό στο κρασί τους. Οι μεν ξενοδόχοι να ξεσφίξουν τα λουριά που έχουν περάσει στο λαιμό το δικό τους και των συνεργατών τους, οι δε εργαζόμενοι να κάνουν περισσότερη υπομονή, μπάς και φανεί κάποιο φως στο σκοτεινό τούνελ στο οποίο πορεύεται φέτος η ασταθής τουριστική περίοδος. Η ελπίδα, πάντως, πρέπει πάντα να πεθαίνει τελευταία!