Υπογεννητικότητα: Ορισμός, αιτίες, συνέπειες και τρόποι ανάσχεσης

Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Η υπογεννητικότητα μαζί με την υπεργεννητικότητα, είναι τα δύο προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πληθυσμός μίας χώρας. Η υπογεννητικότητα περιγράφει την κατάσταση στην οποία σε μία χώρα ή περιοχή, παρατηρείται μείωση των ετήσιων γεννήσεων, με αποτέλεσμα να υπάρξει μείωση του πληθυσμού στο συγκεκριμένο μέρος.

Αιτίες υπογεννητικότητας

Η υπογεννητικότητα μαστίζει την Ελληνική κοινωνία. Μπορούμε να αναφέρουμε ως κύριες αιτίες τις παρακάτω:

Υλιστική μανία: Η εμμονή του ανθρώπου με την προσπάθεια υλικής αναβάθμισης της ζωής του, τον ωθεί στο να ρίξει όλο το βάρος του εκεί, συνεπώς δεν έχει ως προτεραιότητα τη δημιουργία οικογένειας.

Οικονομικές δυσκολίες: Είναι γεγονός πως η οικονομική κρίση έχει σαρώσει τα πάντα. Πολλοί άνθρωποι λοιπόν, γνωρίζοντας πως στην εποχή μας είναι σημαντικό που έχουν έστω τα αναγκαία, αποφεύγουν να αποκτήσουν παιδιά, γνωρίζοντας πως δεν μπορούν οικονομικά να προσφέρουν όλα αυτά που θέλουν στα παιδιά τους.

Δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις: Ο έντονος αριβισμός που επικρατεί στη σύγχρονη κοινωνία, η ασυνεννοησία των συντρόφων, οι επιδερμικές σχέσεις και η κατακόρυφη αύξηση των διαζυγίων, δημιουργούν συναισθηματική ανασφάλεια σε πολλούς ανθρώπους. Έτσι, η απόκτηση παιδιών έρχεται σε δεύτερη μοίρα.

Η υπογεννητικότητα φέρει τη σταδιακή μείωση του πληθυσμού, ο οποίος για να αναβαθμιστεί χρειάζεται νέο αίμα. Είναι γεγονός πως η αρκετά ώριμη ηλικία δε διαθέτει τη νεανική ευρηματικότητα, το καινοτόμο πνεύμα, την επαναστατικότητα, αλλά ούτε και την απαραίτητη σωματική κατάσταση ώστε να εκτελεί διάφορες εργασίες. Έτσι, η οικονομία της χώρας συρρικνώνεται και το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων δαπανάται σε συντάξεις και φροντίδα υπερηλίκων.

Ο πολιτισμός της κοινωνίας σταδιακά ατονεί και μένει στάσιμος. Σε μία κοινωνία όπου επικρατεί “γεροντοκρατία”, δεν υπάρχει χώρος για την ανάδειξη νέων και φρέσκων ιδεών, η κοινωνία μένει προσκολλημένη σε προκαταλήψεις και εναντιώνεται σε οτιδήποτε καινούργιο.

Τρόποι αναχαίτισης του προβλήματος

  • Η παιδεία πρέπει να γίνει ανθρωποκεντρική, η οποία θα επιθυμεί να διαπλάθει ανθρώπους αλτρουιστές και όχι φίλαυτους ή υλόφρονες. Έτσι ο άνθρωπος συνειδητοποιεί πως η ευτυχία έρχεται μέσα από τις σχέσεις με τους ανθρώπους και όχι από την απόκτηση πολλών υλικών αγαθών.
  • Τα στερεότυπα που θέλουν τον άνδρα αμέτοχο και απόντα από τις οικιακές εργασίες και τη βοήθεια στο σπίτι καταργούνται και η ισοτιμία ανάμεσα στους δύο γονείς εγκαθιδρύεται. Το γυναικείο φύλο προσεγγίζεται με σεβασμό, η γυναίκα προβάλλεται ως άνθρωπος, μητέρα, αγωνίστρια, απεγκλωβίζεται από την υλιστική εικόνα της επιφανειακής οντότητας που την υποτιμά και τη μειώνει.
  • Το Κράτος στηρίζει τις οικογένειες, προσφέρει περισσότερα επιδόματα, βελτιώνει την οικονομία, ιδρύει νέες θέσεις εργασίας και καταπολεμά την ανεργία.

Η υπογεννητικότητα είναι ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο όμως με κατάλληλη υποστήριξη, μπορεί να ξεπεραστεί.

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content