ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΊΑΣ ΤΣΑΤΣΑΝΗ, Φιλολόγου – Συγκριτολόγου
Πρόδρομος στάθηκε ο θεσμός των Ολυμπίων στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα, μια αθλητική συνάντηση όπου οι ιθύνοντες είδαν τις ατέλειες, τις δυσκολίες και τα προβλήματα που παρουσιάζονται σε μια τέτοιου τύπου αθλητική διοργάνωση αξιώσεων. Στη συνέχεια στο Παρίσι κύριος οραματιστής της αναβίωσης των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων υπήρξε ο Γάλλος βαρόνος Πιερ ντε Κουμπερντέν. Καταλυτική ωστόσο υπήρξε η παρουσία του Έλληνα λόγιου κι εμπόρου Δημητρίου Βικέλα ο οποίος χρημάτισε πρώτος Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ). Οικονομικά βοήθησαν επίσης οι εθνικοί ευεργέτες Ευάγγελος Ζάππας και Γεώργιος Αβέρωφ. Μέσα σε χρόνο ρεκόρ ετοιμάστηκε το Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο, το κύριο σημείο για τις αθλητικές διοργανώσεις.
Παρ’ όλες τις αντιδράσεις της Ευρώπης και τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η χώρα τότε – η Ελλάδα είχε κηρύξει πτώχευση το 1893 – η επιτυχία των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων ήτανε πρωτοφανής. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη για διεκπεραίωση αγώνων αμφιβόλου αποτελέσματος το 1896, η Ελλάδα καθιέρωσε επίσημα πια αυτό τον πανάρχαιο θεσμό στο νεότερο κόσμο.