Ιερά Σινδόνη: Η συγκλονιστική ανακάλυψη για την αυθεντικότητά της – Τι δείχνει ανάλυση με ακτίνες Χ

Η Σινδόνη του Τορίνου, θεωρείται το σάβανο που κάλυψε το νεκρό σώμα του Ιησού. Από την εμφάνισή του στο κοινό, το 1350, έχει πυροδοτήσει μία αλληλουχία συζητήσεων και μελετών με σκοπό την ανακάλυψη του αν πρόκειται πράγματι για την Ιερά Σινδόνη.

Ενώ η διεθνής ομάδα του 1988, πραγματοποίησε μία αναλυτική χρονολόγηση με ραδιοάνθρακα, σε τρία διαφορετικά εργαστήρια και κατέληξε ότι το λινό υφάνθηκε τον Μεσαίωνα, μετά από πρόσφατη μελέτη Ιταλών επιστημόνων λαμβάνεται σοβαρά υπόψη το γεγονός  ότι, οι συνθήκες διατήρησης του υφάσματος, μπορεί να αλλοιώσουν την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων της εξέτασης με ραδιοάνθρακα.

Για την επαναχρονολόγηση της Σινδόνης, εφαρμόστηκε τεχνική σκέδασης ευρείας γωνίας ακτίνων X.
Για την επαναχρονολόγηση της Σινδόνης, εφαρμόστηκε τεχνική σκέδασης ευρείας γωνίας ακτίνων X.

Σύμφωνα με τους Ιταλούς, επιστήμονες, η Σινδόνη του Τορίνου, χρονολογείται στην περίοδο που έζησε ο Χριστός. Για την επαναχρονολόγηση της Σινδόνης, εφαρμόστηκε τεχνική σκέδασης ευρείας γωνίας ακτίνων Χ. Η ανακάλυψη των μελετητών σχετικά με την τοποθεσία όπου ο Χριστός πραγματοποιούσε τα θαύματα, είναι ανατρεπτική. 

Σήμερα, Ιταλοί ερευνητές, με τη χρήση μίας νέας τεχνικής με ακτίνες Χ, επιχείρησαν να χρονολογήσουν το υλικό, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι αυτό κατασκευάστηκε πράγματι κατά την εποχή που έζησε ο Ιησούς, πριν από 2.000 χρόνια.

Όπως εξηγούν, η συμφωνία των χρονοδιαγραμμάτων επαληθεύει τη θεωρία που λέει ότι η αμυδρή, αιματοβαμμένη μορφή του άνδρα με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά του, αποτυπώθηκε πράγματι από το νεκρό σώμα του Ιησού.

Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας τύλιξε το σώμα του Ιησού με ένα λινό σάβανο και το απόθεσε στον τάφο.

Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας τύλιξε το σώμα του Ιησού με ένα λινό σάβανο και το απόθεσε στον τάφο
Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας τύλιξε το σώμα του Ιησού με ένα λινό σάβανο και το απόθεσε στον τάφο.

Από το 1350, όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό, τo νεκρικό σάβανο κέντρισε τη φαντασία των ιστορικών, των κληρικών, των σκεπτικιστών και των καθολικών.

O Γάλλος ιππότης Τζέφροϊ ντι Τσάρνυ, το παρέδωσε στον αρχιμανδρίτη της εκκλησίας της Lirey, στη Γαλλία, χαρακτηρίζοντάς το ως Ιερά Σινδόνη. Από το 1578, το σάβανο φυλάσσεται στο βασιλικό παρεκκλήσι του καθεδρικού ναού του San Giovanni Battista στο Τορίνο της Ιταλίας.

Στο ύφασμα είναι αμυδρά αποτυπωμένες εικόνες του μπροστινού και του οπίσθιου μέρους ενός απισχνασμένου άνδρα με βαθουλωμένα μάτια, ύψους 1.80 – 1.90 μ. Τα σημάδια στο σώμα του ταιριάζουν με τις πληγές της Σταύρωσης του Ιησού όπως αναφέρονται στη Βίβλο, μεταξύ των οποίων και τα σημάδια από το ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι, τις πληγές στην πλάτη και τους μώλωπες στους ώμους.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς, ο σταυρός που κουβαλούσε στους ώμους του, ζύγιζε περίπου 136 κιλά, δημιουργώντας του μώλωπες.

Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Ιησούς μαστιγώθηκε από τους Ρωμαίους, δημιουργώντας πληγές στην πλάτη του, ενώ πριν από τη Σταύρωση, του έβαλαν στεφάνι από αγκάθια στο κεφάλι.

Στο ύφασμα μήκους 4 μέτρων, είναι αμυδρά αποτυπωμένες εικόνες του μπροστινού και οπίσθιου μέρους ενός απισχνασμένου άνδρα με βαθουλωμένα μάτια. Τα σημάδια στο σώμα ταιριάζουν με τις πληγές της Σταύρωσης του Ιησού όπως αναφέρονται στη Βίβλο.
Στο ύφασμα μήκους 4 μέτρων, είναι αμυδρά αποτυπωμένες εικόνες του μπροστινού και οπίσθιου μέρους ενός απισχνασμένου άνδρα με βαθουλωμένα μάτια. Τα σημάδια στο σώμα ταιριάζουν με τις πληγές της Σταύρωσης του Ιησού όπως αναφέρονται στη Βίβλο.

Η ανάλυση του 1988 με ραδιοάνθρακα

Το 1988, μία διεθνής ομάδα μελετητών ανάλυσε ένα μικρό τμήμα της Σινδόνης με την μέθοδο της χρονολόγησης με άνθρακα, η οποία έδειξε ότι το σάβανο πιθανώς δημιουργήθηκε κάπου μεταξύ του 1260 και του 1390 μ.Χ.  Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, η αυθεντικότητα του λινού είναι αδιαμφισβήτητη, από τη στιγμή που αυτό είναι υφασμένο από λινάρι που καλλιεργείται στην Μέση Ανατολή και αφού έχει το αποτύπωμα του ακάνθινου στεφανιού στο πρόσωπο του άνδρα.

Με βάση το ποσοστό της αποσύνθεσης, η ομάδα συμπέρανε ότι, προτού φτάσει στην Ευρώπη, η Σινδόνη του Τορίνου  φυλασσόταν σε θερμοκρασίες περίπου 22.5 ο C, με υγρασία περίπου 55% επί σχεδόν 13 αιώνες.

Αν είχε διατηρηθεί σε διαφορετικές συνθήκες, ο χρόνος θα επιδρούσε επίσης διαφορετικά. Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν τη διάσπαση της κυτταρίνης του σαβάνου με άλλα λινά του 1ου αιώνα που είχαν ανακαλυφθεί στο Ισραήλ.

«H σκιαγράφηση των στοιχείων, ήταν πλήρως συμβατή με ανάλογες μετρήσεις που έγιναν σε δείγμα λινού του οποίου η χρονολόγηση, σύμφωνα με τα ιστορικά αρχεία, ανάγεται στο 55 – 74 μ.Χ. και βρέθηκε στην Μασάντα του Ισραήλ. Η Μασάντα είναι το γνωστό οχυρωματικό έργο στη νότια περιοχή του Ισραήλ, πάνω σε απομονωμένο βραχώδες υψίπεδο, κοντά στη Νεκρά Θάλασσα, στο ανατολικό οχυρό της ερήμου της Ιουδαίας που έχτισε ο Ηρώδης ο Μέγας ανάμεσα στο 37 και 31 μ.Χ.», σύμφωνα με μία μελέτη δημοσιευμένη στο περιοδικό Heritage.

Σύγκριση του σαβάνου με άλλα λινά της εποχής

Επίσης, η ομάδα συνέκρινε το σάβανο με δείγματα από άλλα λινά που υφάνθηκαν μεταξύ του 1260 και του 1390 μ.Χ., χωρίς να βρουν καμία αντιστοιχία.

«Προκειμένου τα πρόσφατα αποτελέσματα να είναι συμβατά με εκείνα της ραδιοχρονολόγησης με άνθρακα του 1988, η Σινδόνη του Τορίνου πρέπει να διατηρείτο, στη διάρκεια των επτά, όπως λέγεται, αιώνων ζωής της, σε ένα κανονικό δωμάτιο με θερμοκρασία πολύ κοντά στις μέγιστες τιμές που έχουν καταγραφεί στη Γη», αναφέρεται στην έρευνα.

O κύριος συγγραφέας, Δρ.  Liberato De Caro, σε δήλωσή του εξήγησε ότι, η μελέτη του 1988 λογικά πρέπει να θεωρηθεί λάθος, επειδή «κατά κανόνα, τα δείγματα από υφάσματα υπόκεινται σε κάθε μορφής μόλυνση, η οποία είναι αδύνατον ν’ απομακρυνθεί εντελώς από το χρονολογούμενο δείγμα».  «Αν δεν έχει προηγηθεί σχολαστικός καθαρισμός του δείγματος, η ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα 14 δεν είναι αξιόπιστη», σημειώνει.

«Αυτό πρέπει να έχει συμβεί στην περίπτωση της μελέτης του 1988, όπως επαληθεύουν στοιχεία από πειράματα, τα οποία δείχνουν πως, η περιοχή της Σινδόνης από την περιφέρεια προς το κέντρο της, κατά μήκος της μακρύτερης πλευράς της, περιέχει σημαντικά υψηλότερη συγκέντρωση άνθρακα  14». 

Οι επιστήμονες μελετούν για χρόνια τη Σινδόνη του Τορίνου, με την ελπίδα να λύσουν αυτό το μυστήριο αιώνων. Ενδεικτικά, από το 1980, έχουν δημοσιευτεί περισσότερες από 170 ακαδημαϊκές μελέτες σχετικά με το μυστηριώδες λινό, με πολλές από αυτές να συμπεραίνουν ότι είναι αυθεντικό.

Το 1970, μελέτες σχετικά με το αν οι εικόνες επάνω στο σάβανο είναι ζωγραφισμένες, προϊόν καύσης, ή αν έχουν προκληθεί από άλλους παράγοντες, δεν έχουν επαληθεύσει κανένα από τα παραπάνω ενδεχόμενα.

Από το 1578, το σάβανο φυλάσσεται στο βασιλικό παρεκκλήσι του καθεδρικού ναού του San Giovanni Battista στο Τορίνο της Ιταλίας.
Από το 1578, το σάβανο φυλάσσεται στο βασιλικό παρεκκλήσι του καθεδρικού ναού του San Giovanni Battista στο Τορίνο της Ιταλίας.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι έχουν ταυτοποιήσει στο υλικό του σαβάνου ουσίες όπως η κρεατινίνη και η φερριτίνη, που συνήθως εντοπίζονται σε ασθενείς με βίαια τραύματα.

Τα ευρήματα της ομάδας αυτής, όπως λέγεται, αντιπαραβάλλονται στους ισχυρισμούς σύμφωνα με τους οποίους, το πρόσωπο του Ιησού ζωγραφίστηκε στη Σινδόνη από παραχαράκτες του μεσαίωνα.

Παρόλα αυτά, άλλοι επιμένουν να πιστεύουν ότι ο ισχυρισμός είναι αναληθής, δεδομένης της διεξαγωγής ραδιοχρονολόγησης με άνθρακα το 1988 σε τρία διαφορετικά εργαστήρια, με  όλες να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το σάβανο έχει ηλικία επτά αιώνων.

Η ανατρεπτική μελέτη του Ιταλικού Ινστιτούτου Κρυσταλλογραφίας

Για την νέα μελέτη, επιστήμονες από το Ιταλικό Ινστιτούτο Κρυσταλλογραφίας του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, διεξήγαγαν πρόσφατα μία μελέτη με τη χρήση τεχνική σκέδασης ευρείας γωνίας ακτίνων Χ (WAXS). Η παραπάνω τεχνική υπολογίζει τη φυσική επίδραση του χρόνου στην κυτταρίνη του λιναριού,  εκτιμώντας τον χρόνο της παραγωγής του.

Η ομάδα εξέτασε με ακτίνες Χ έξι μικρά δείγματα από το ύφασμα της Σινδόνης του Τορίνου, με σκοπό την ανακάλυψη μικρών λεπτομερειών της δομής του λινού και των μοτίβων της κυτταρίνης.  H κυτταρίνη αποτελείται από μακριές αλληλουχίες μορίων γλυκόζης, οι οποίες διασπώνται με τον χρόνο, μαρτυρώντας την ηλικία ενός ενδύματος.

Για τη χρονολόγηση της Σινδόνης, η ομάδα αξιοποίησε ορισμένες παραμέτρους της ηλικίας, μεταξύ των οποίων η θερμοκρασία και η υγρασία, οι οποίες προκαλούν έντονη διάσπαση της κυτταρίνης.

e-nikos.gr

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content