Από την ορεινή Γορτυνία του 1918 έως την Αθήνα του 2021. Μια ιστορία 100 ετών που κλείνει ένα σημαντικό κεφάλαιο, καθώς ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών.
Γεννημένος το 1945 -και παρά την σπάνια αρθριτική ασθένεια- από πολύ μικρός ασχολήθηκε με την οικογενειακή επιχείρηση, τη Χαλυβουργική, την οποία και παρέλαβε εξ ολοκλήρου από τον πατέρα του, Παναγιώτη, το 1998.
«Η Βλαχόραπτη είναι έδρα ταχυδρομείου από το 1890. Εκεί εργάζεται ως ταχυδρόμος μοιράζοντας με το μουλάρι την αλληλογραφία στα χωριά της περιοχής, την παίρνει από τη Δημητσάνα. Συμμετέχει στα κοινά του χωριού ως κοινοτικός σύμβουλος και πρόεδρος τη κοινότητας για μια διετία. Με τη σύζυγό του Χριστίνα Παπαθανασίου αποκτούν πολυμελή οικογένεια η οποία ασφυκτιά στα στενά όρια ενός χωριού. Η απόφασή του για μετάβαση στην Αθήνα είναι πλέον μονόδρομος και το 1918 μετακομίζουν οικογενειακώς στην Αθήνα», έγραφε ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, προλογίζοντας το βιβλίο του Γιάννη Λάμπρου με την καλλιτεχνική επιμέλεια του Δημήτρη Τσίτουρα, (απ’ όπου και οι φωτογραφίες της ανάρτησης), με τίτλο: ‘Ο επιχειρηματίας Θεόδωρος Αγγελόπουλος’.
Από την Ελληνικά Συρματουργεία στη Χαλυβουργική
Το 1925, ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος ανοίγει ένα κατάστημα με σιδηρικά, εργαλεία, σύρματα και διάφορα είδη συρματοπλεγμάτων, στην οδό Αθηνάς 35. Λίγα χρόνια αργότερα, συνειδητοποιεί ότι η παραγωγή όλων των παραπάνω θα απέφερε πολλά περισσότερα κέρδη από ό,τι η εμπορία. Έτσι, αγοράζει μια έκταση στην οδό Πειραιώς 187 και ιδρύει μαζί με τους τρεις γιους του την Ελληνικά Συρματουργεία.
Τα σύρματα αποτελούν την πρώτη ύλη για να παραχθούν γαλβανισμένα συρματοπλέγματα, καρφιά και πεταλόκαρφα. Η εν λόγω δραστηριότητα συνεχίζεται μέχρι το 1938, όταν στην επιχείρηση εγκαθίστανται μικροί ηλεκτρικοί κλίβανοι των 6 – 8 τόνων για την παραγωγή χάλυβα, ο οποίος στη συνέχεια διαμορφώνεται σε χάλυβα οπλισμού σκυροδέματος.
Το μεγάλο «μπαμ» γίνεται μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, παππούς του Κωνσταντίνου, ιδρύει τη Χαλυβουργική και μεταφέρει την παραγωγική δραστηριότητα από την οδό Πειραιώς στην πόλη της Ελευσίνας.
Η κατασκευαστική έκρηξη εκείνης της περιόδου, «μεταφράζεται» σε ισχυρή αύξηση της ζήτησης για χάλυβα και η Χαλυβουργία δεν χάνει την ευκαιρία να αξιοποιήσει στο έπακρον αυτή την συγκυρία, με αποτέλεσμα να καταστεί μία από τις σπουδαιότερες βιομηχανίες της χώρας.
Για να γίνει αντιληπτή η σημασία του χάλυβα εκείνη την περίοδο, αξίζει να σημειωθεί ότι το κατά πόσο καλά πήγαινε μια οικονομία και κατά πόσο γρήγορα αναπτύσσεται μια χώρα εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την πασότητα του παραγόμενου χάλυβα.
«Ο παππούς μου, Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ο πατέρας μου, Παναγιώτης και οι θείοι μου Δημήτρης και Ιωάννης εργάζονται σκληρά για να επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα. Η Χαλυβουργική βοηθά τα μέγιστα ώστε να επουλωθούν οι πληγές που άφησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στη χώρα μας και την οικονομία, και να προσφέρει αφειδώς τη “σωτήρια” πρώτη ύλη για την ανασυγκρότηση και την αποκατάσταση των ζημιών», έγραφε ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος.
Η ανάληψη καθηκόντων και οι επενδύσεις των 220 εκατ. ευρώ
Η Χαλυβουργική αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Το 1998, ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος αναλαμβάνει πλήρως τη διοίκηση της ιστορικής βιομηχανίας, παίρνοντας την σκυτάλη από τον πατέρα του, Παναγιώτη.
Αμέσως προχωρά σε πλήρη «αναγέννηση» της εταιρείας, υλοποιώντας ένα ευρύ επενδυτικό πρόγραμμα, ύψους 220 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, αποφασίζει να εισέλθει και στη ναυτιλία, ιδρύοντας την εταιρεία Arcadia. Τα όσα ακολούθησαν μέχρι τον μαρασμό της ιστορικής βιομηχανίας, ο οποίος επέρχεται με την οικονομική κρίση, είναι λίγο πολύ γνωστά σ’ όλους.
Και φθάνουμε στις 24 Μαΐου του 2021, όταν ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος «φεύγει» από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών, μετά από πολύμηνη νοσηλεία σε ιδιωτικό θεραπευτήριο της Αθήνας, κλείνοντας ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ελληνική επιχειρηματική σκηνή.
moneyreview.gr – Καθημερινή
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019