Υπόθεση Μελίνας: Πού επικεντρώνει η Δικαιοσύνη τις ευθύνες της αναισθησιολόγου

Τρία και πλέον χρόνια από τον θάνατο-σοκ της 4χρονης Μελίνας Παρασκάκη, η οποία «έσβησε» μετά από επέμβαση για «κρεατάκια» στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο, η Δικαιοσύνη αποφαίνεται ότι υπάρχουν ευθύνες σε βάρος της αναισθησιολόγου που χειρίστηκε το περιστατικό.

Η αναισθησιολόγος παραπέμπεται να δικαστεί με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου. Έτσι, η υπόθεση που έχει απασχολήσει εκτενώς την κοινή γνώμη, αναμένεται να πάρει σύντομα τον δρόμο του ακροατηρίου.

Η παραπομπή της στο εδώλιο προέκυψε μετά από μία τεράστια εισαγγελική έρευνα που κινήθηκε σε δύσκολες ατραπούς λόγω ακριβώς της πολυπλοκότητας του αντικειμένου, με μοναδικό σκοπό να διερευνηθούν εξονυχιστικά οι συνθήκες υπό τις οποίες έχασε τη ζωή του το 4χρονο κορίτσι.

Η «ΠΑΤΡΙΣ» παρουσιάζει τα βασικά στοιχεία της επίπονης και μακράς εισαγγελικής έρευνας

Τι συνέβη στη μικρή Μελίνα; Υπήρξε αμέλεια; Υπήρξαν παραλείψεις; Συνέβη κάτι άλλο; Ο αρμόδιος αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Ηρακλείου κ. Ευστάθιος Θεοφανίδης, ο οποίος χειρίστηκε την υπόθεση, επέμεινε με έμφαση σε μία σειρά επιστημονικών ζητημάτων και υποζητημάτων εξειδικευμένου περιεχομένου ώστε καμία παράμετρος να μην μείνει αναπάντητη.

Όπου ανέκυπταν νέα ζητήματα που έχρηζαν  περαιτέρω διερεύνησης ή διευκρίνισης, ζητούνταν εκ νέου  η γνώμη έγκριτων καθηγητών του ιατρικού κόσμου της χώρας.

Η δικαστική διερεύνηση μίας ιατρικής υπόθεσης είναι εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία και συχνά στο ακροατήριο εντοπίζονται τρωτά σημεία λόγω κυρίως έλλειψης των απαιτούμενων επιστημονικών γνώσεων.

Γιατί παραπέμπεται  η αναισθησιολόγος

Το «μελανό» σημείο αυτής της τραγικής ιστορίας εστιάζεται στη μετεγχειρητική διαχείριση της διαδικασίας αφύπνισης της 4χρονης Μελίνας. Στην αναισθησιολόγο αποδίδεται, σύμφωνα με νομικούς κύκλους, ότι δεν τήρησε αυστηρά το ισχύον πρωτόκολλο ως προς την αντιμετώπιση της σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης που παρουσίασε το κοριτσάκι με τον επιμένοντα βρογχόσπασμο, υπόταση και βραδυκαρδία.

Αποδίδεται στη γιατρό ότι χορήγησε στο παιδί καταφανώς υψηλότερες δόσεις ινοτρόπων ουσιών και αδρεναλίνης από τις συνιστώμενες κατ’ αναλογία, ενώ ούτε ο τρόπος χορήγησης ούτε αυτή καθαυτή η δοσολογία της φαρμακευτικής αγωγής ήταν σύμφωνες με τη διεθνώς αναγνωρισμένη πρακτική και τους ισχύοντες παιδιατρικούς αλγόριθμους που εφαρμόζονται σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Έγκυροι νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι  το κατηγορητήριο «ακτινογραφεί» βήμα προς βήμα τις ενέργειες της γιατρού από την στιγμή που παρουσιάστηκε το πρόβλημα της αλλεργικής αντίδρασης στο παιδί, σε ποιες κινήσεις προέβη, ποιες  φαρμακευτικές ουσίες χορήγησε και με ποιο τρόπο, ποιες  δεν χορήγησε, πώς συνεκτίμησε ή όχι τα ευρήματα. Η ανάλυση που γίνεται είναι αναπόφευκτα εξειδικευμένη και βασίζεται στους κανόνες της ιατρικής.

Κατά την εισαγγελική Αρχή η αναισθησιολόγος φέρεται να χορήγησε ενδομυϊκώς, με υπερβολική ταχεία έγχυση κι εφάπαξ δόση, υπερβολική ποσότητα αδρεναλίνης ενώ δεν χορήγησε άμεσα, εντός των πρώτων πέντε λεπτών, ως όφειλε, κατάλληλες βρογχοδιασταλτικές ουσίες με νεφελοποιητή μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων εμμένοντος βρογχόσπασμου, ο οποίος ενόψει της μη έγκαιρης χορήγησής τους, πυροδότησε μια αλυσιδωτή έκπτωση πολλαπλών οργάνων της 4χρονης επί εδάφους αναπνευστικής δυσχέρειας με υποτροπιάζοντα επεισόδια βαριάς υποξαιμίας (οξύ πνευμονικό οίδημα) και βαριάς υπότασης (καρδιογενής καταπληξία).

«Ευθεία παραβίαση των παιδιατρικών αλγορίθμων»
Αναφέρεται εν ολίγοις  ότι η φαρμακευτική αντιμετώπιση που έτυχε η 4χρονη κατά τα δύο επεισόδια που είχε μέσα σε μία ώρα,  με την επιλογή χορήγησης εφάπαξ 200 mgrαδρεναλίνης ενδοφλεβίως αντίστοιχα, κρίθηκε ιδιαίτερα υψηλή και μη  ενδεικνυόμενη για την συγκεκριμένη ιατρική συμπτωματολογία της ασθενούς.

Η εν λόγω φαρμακευτική αγωγή που φέρεται να ακολούθησε η γιατρός υποστηρίζεται ότι είναι ενδεδειγμένη  σε άλλες περιπτώσεις όπως σε μία καρδιακή ανακοπή ή σε σοβαρή βραδυκαρδία  με μη αντιρροπούμενη κυκλοφορική καταπληξία.

Στην περίπτωση της 4χρονης Μελίνας θεωρείται ότι υπήρξε ευθεία παραβίαση των παιδιατρικών αλγορίθμων  της κοινής διεθνούς ιατρικής πρακτικής.

Κατά την εισαγγελική Αρχή η αναισθησιολόγος όφειλε να επιλέξει τη χορήγηση της αδρεναλίνης σε τιτλοποιημένες ενδοφλέβιες δόσεις όπως  συστήνεται.

Συγχρόνως, αναφέρεται, έπρεπε να προβεί στην άμεση χορήγηση βρογχοδιασταλτικών φαρμακευτικών ουσιών, στα πρώτα λεπτά διάγνωσης των συμπτωμάτων του βρογχόσπασμου που εκδηλώθηκε στο παιδί μετά τη χορήγηση  συγκεκριμένου  σκευάσματος (κατονομάζεται) το οποίο  κλινικά έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να εμφανίσει διφασική αλλεργική αναφυλαξία και να οδηγήσει αυτοδύναμα σε δύσπνοια και αιμοδυναμική αστάθεια.

«Τηρήσαμε όλα τα πρωτόκολλα»
Να σημειωθεί ότι σε συνέντευξη που είχε δώσει στην «Π» λίγες ημέρες μετά το τραγικό συμβάν η αναισθησιολόγος είχε υποστηρίξει ότι έκαναν τα πάντα για να σώσουν τη Μελίνα, τηρώντας όλα τα πρωτόκολλα.

Σε ερώτηση  πού μπορεί να οφείλεται ο θάνατος του παιδιού, απάντησε: “Το αποδίδουμε, γιατί δεν μπορούμε να το αποδείξουμε, σε βαρύ αλλεργικό σοκ από κάποιο φάρμακο της αναισθησίας, κάτι όμως που δεν μπορούσαμε να γνωρίζουμε ούτε να προβλέψουμε”.

Πηγή: patris.gr

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content