Από τη φίλη αναγνώστρια της “Νέας Δράσης” κ. Ε.Α. πήραμε για δημοσίευση την ακόλουθη επιστολή:
Δεν μπορούμε ναχουμε παράπονο. Τα τελευταία χρόνια, μας έχουν προτιμήσει και φωτιές και πλημμύρες και λοιμοί και ….σεισμοί. Κάτι σαν την Λερναια Ύδρα που της κόβεις το ένα κεφάλι και βγάζει δυο.Που να βρεθεί ένας Ηρακλής να αντιμετωπίσει τέτοια θηρία;
Ο κρατικός μηχανισμός κινείται στους ρυθμούς του. Ο κόσμος τρέχει και βοηθάει τους σεισμόπληκτους, αλλά ο χρόνος τρέχει ασταμάτητα, και ο χειμώνας είναι προ των πυλών.
Έρχονται σιγά σιγά οικίσκοι με τα πλοία, αλλά πόσο χρόνο θα πάρει, η διαδικασία αυτή; Μήπως σε μια ξαφνική νεροποντή θρηνήσουμε θύματα; Διερωταται κανείς αν υπάρχει τρόπος να γίνει κάτι σε τοπικό επίπεδο.
Η σκέψη πάει στο ερειπωμένο, μετά την πυρκαγιά κτίριο του Πανεπιστημίου Κρήτης στην Κνωσού. Υπάρχουν αρκετά άθικτα στοιχεία από την φωτιά. Από στέγες, μέχρι πόρτες, παράθυρα, εξωτερικά και εσωτερικά χωρίσματα κ.α. Μπορούν να κάνουν τους απαραίτητους ελέγχους οι ειδικοί για την καταλληλότητά τους.
Ίσως θα μπορούσαν να μετακινηθούν και να χρησιμοποιηθούν για κατασκευή, σπιτιών, σχολείων, ιατρείων, ναών κλπ στις σεισμόπληκτες περιοχές.
Η όποια γραφειοκρατία, θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μπροστά στην επιτακτική & επείγουσα ανάγκη των συνανθρώπων μας .
Ε.Α.