Αυτές οι μέρες του Αυγούστου, μετά της Παναγίας, φέρνουν στη μνήμη των παλαιοτέρων μια εποχή που δυστυχώς παρήλθε ανεπιστρεπτί. Ήταν οι γιορτινές μέρες του Τρύγου, που έδιναν μια εντελώς διαφορετική, πολύ πιο ζωντανή εικόνα στην ύπαιθρο του νομού Ηρακλείου. Τρύγος και σταφίδα, ήταν για όλους, πάνω απ’ όλα, μια οικογενειακή υπόθεση. Νέοι, γέροι και παιδιά, ξεχύνονταν στα αμπέλια και στους οψιγιάδες, για να εξασφαλίσουν την συνήθως καλοπληρωμένη σταφίδα της χρονιάς. Σήμερα, από τις μέρες εκείνες, μας έχουν μείνει μόνο κάποιες φωτογραφίες, όπως τούτη που βλέπουμε, που απαθανάτισε ο αγιογράφος Κων. Γ. Μπελαδάκης. Λίγες φωτογραφίες και πολλές αναμνήσεις μιας εποχής που έμεινε στην τοπική Ιστορία, γραμμένη με χρυσά γράμματα.