Η εκλογή Προέδρου της Βουλής, μας θυμίζει πάντα το “κάζο” που έπαθε, το 1964, η Ένωσις Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου. Που, ενώ είχε καταγάγει τον εκλογικό θρίαμβο του 53%, δεν μπόρεσε να εκλέξει Πρόεδρο της Βουλής από την πρώτη ψηφοφορία, και έγινε “η χλεύη των ηττημένων”, όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Ας θυμηθούμε τί είχε γίνει τότε:
Οι εκλογές που διεξήχθησαν στην Ελλάδα στις 16 Φεβρουαρίου 1964 ήταν οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές πριν τη Δικτατορία. Αρμόδια για τη διεξαγωγή τους, ήταν η υπηρεσιακή κυβέρνηση Παρασκευόπουλου. Κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα απεβίωσε και ο συναρχηγός της Ένωσης Κέντρου, Σοφοκλής Βενιζέλος.
Η Ένωσις Κέντρου στις εκλογές εκείνες πέτυχε σαρωτική νίκη, με 53% , λαμβάνοντας ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά που έχει λάβει ποτέ πολιτικός σχηματισμός. Στις 18 Φεβρουαρίου 1964 ορκίστηκε η κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου ,με αντιπρόεδρο τον Στέφανο Στεφανόπουλο, στο Τατόι λόγω της ασθένειας του Βασιλιά Παύλου Α.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στο λαό για τη μεγάλη νίκη και πρόσθεσε: “Τώρα έρχεται η σειρά μας να ανταποκριθούμε εις τας ιδικάς του προσδοκίας. Έχομεν πλήρη συνείδησιν αυτής της ιστορικής ευθύνης”. Την αρχική ευφορία για τη νίκη της Ένωσης Κέντρου και την ήττα της Δεξιάς -που πρώτη φορά ύστερα από τον εμφύλιο πόλεμο έπεσε τόσο χαμηλά- μείωσαν οι διαμάχες γύρω από τα υπουργεία και την ίδια τη σύνθεση της κυβέρνησης, που θεωρήθηκε “συντηρητική”.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο Γεώργιος Παπανδρέου υποχρεώθηκε να συγκαλέσει την κοινοβουλευτική ομάδα, στην προσπάθειά του να προλάβει ανοιχτή εκδήλωση των εσωκομματικών διαφωνιών στην Ένωση Κέντρου.
Η απόφασή του να ορίσει υποψήφιο του κόμματος για το αξίωμα του προέδρου της Βουλής τον παλαιό Φιλελεύθερο, αλλά και φιλικά διακείμενο προς τα ανάκτορα, Γεώργιο Αθανασιάδη – Νόβα, προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις στην κοινοβουλευτική ομάδα. Οι αντιδράσεις υπήρξαν ζωηρές, διότι όλοι περίμεναν ότι για τη θέση του προέδρου της Βουλής θα προοριζόταν ο Ηλίας Τσιριμώκος, που είχε υποδειχθεί και εκλεγεί στη Βουλή του Νοεμβρίου και απουσίαζε από τη σύνθεση του νέου υπουργικού συμβουλίου.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου διαισθάνθηκε τις αντιδράσεις και έσπευσε να προειδοποιήσει τους βουλευτές του ότι συνδέει την ψήφο στον πρόεδρο του σώματος, με ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και τόνισε: “Επιθυμώ να σας διαβεβαιώσω ότι η αυριανή ψήφος δια την εκλογήν προέδρου ισοδυναμεί με ψήφον εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησιν. Δεν θέλω να πιστεύσω, αρνούμαι να διανοηθώ ότι θα υπάρξουν τινές εκ των παρόντων, ικανοί να ψηφίσουν άλλο τι εκτός του υποδειχθέντος.
Πάντως, αν κανείς εμφανίση διάφορον ψήφον παρ’ ελπίδα, θα διαγραφή αμέσως…”. Η προειδοποίηση του Γεώργιου Παπανδρέου δεν εισακούστηκε. Την επομένη, 19 Μαρτίου, στη συνεδρίαση της Βουλής εκδηλώθηκε ανταρσία 33 βουλευτών. Ο υποψήφιος πρόεδρος Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας πήρε κατά την πρώτη ψηφοφορία μόνο 136 ψήφους από τους 166 παρόντες βουλευτές της Ένωσης Κέντρου. Από τα 33 αρνητικά ψηφοδέλτια, τα 30 έγραφαν τη λέξη “Δημοκρατία”.
Ήταν φανερό ότι επρόκειτο για εσωκομματική διαμαρτυρία. Στη δεύτερη ψηφοφορία και οι 166 βουλευτές της Ένωσης Κέντρου ψήφισαν τον Νόβα ως πρόεδρο. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας εξόργισε τον Γεώργιο Παπανδρέου και τις πρώτες πρωινές ώρες της 20ης Μαρτίου προέβη σε σκληρές δηλώσεις: “Με βαθυτάτην θλίψιν, αγανάκτησιν και εντροπήν αναγγέλλω εις τον δημοκρατικόν κόσμον της Ενώσεως Κέντρου ότι η δημοκρατία σήμερον επροδόθη εις την Βουλήν. Οι θριαμβευταί της 16ης Φεβρουαρίου εγίναμεν η χλεύη των ηττημένων…”.
Στη συνέχεια ο Γεώργιος Παπανδρέου κατονόμασε ως “οργανωτές της συνωμοσίας” τον Τσιριμώκο και τον Παπαπολίτη, αναγγέλλοντας ότι “αυτονόητος συνέπεια, επομένως, είναι η διαγραφή των από το κόμμα…”.
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019