Δευτέρα, 2 Δεκεμβρίου σήμερα και η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει τον προφήτη Αββακούμ.
Σύμφωνα με το εορτολόγιο τιμώνται επίσης:
- Η Αγία Μυρώπη η Μάρτυς
- Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο Διορατικός και Θαυματουργός
- Ο Άγιος Σολομών ο Αρχιεπίσκοπος Εφέσου
Την ονομαστική τους εορτή έχουν:
- Μερόπη, Μυρόπη
- Σολομών, Σολομώντας, Σόλων, Σόλωνας, Σολομωντία
- Πορφύριος, Πορφυρός, Πορφύρης, Πορφυρή, Πορφυρία, Πορφύρα, Πορφυρώ, Πορφυρούλα
Ποιος ήταν ο Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης (κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης 7 Φεβρουαρίου 1906 – 2 Δεκεμβρίου 1991), ήταν Έλληνας ιερομόναχος που έγινε ευρέως γνωστός για τον βίο και το έργο του. Ανακηρύχθηκε άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 27 Νοεμβρίου 2013.
Γεννήθηκε στο χωριό Άγιος Ιωάννης του σημερινού Δήμου Ταμιναίων της Εύβοιας και από μικρός είχε κλίση προς τον μοναχισμό εμπνεόμενος σημαντικά από τον βίο του Αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη. Σε ηλικία 12 χρόνων και έχοντας τελειώσει μόνο την Β΄ Δημοτικού, προσπάθησε επανειλημμένα να φύγει κρυφά από τους οικείους του στο Άγιον Όρος έχοντας ως πόθο να γίνει μοναχός. Η θλίψη για τους γονείς του όμως που δεν θα τους έβλεπε ποτέ ξανά τον έκανε να επιστρέφει πίσω στην Εύβοια όπου εργαζότανε. Μετά από τρεις προσπάθειες που έκανε το αποφάσισε πλέον πως ήταν έτοιμος και μετέβη τελικά στη καλύβη του Αγίου Γεωργίου στα γνωστά Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου έζησε τα επόμενα 6 χρόνια, ως υποτακτικός σε δύο γέροντες μοναχούς, τον παπα-Παντελεήμων καί τον παπα-Ιωαννίκιο, εκάρη με το όνομα Νικήτας σε ηλικία 17 ετών.
Σε ηλικία 21 ετών συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο του Σινά Πορφύριο, ο οποίος φιλοξενείτο ως επισκέπτης στην περιοχή και ο οποίος τον χειροτόνησε πρεσβύτερο δίνοντάς του και το όνομά του. Τα επόμενα χρόνια, επειδή το μοναστήρι του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών έγινε γυναικείο, ο μοναχός Πορφύριος εγκαταστάθηκε στη Μονή Αγίου Νικολάου, στην Άνω Βάθεια του σημερινού Δήμου Αμαρυνθίων, στην Εύβοια. Το 1940, σε ηλικία 34 ετών, μετέβη στην Αθήνα, όπου στις 12 Οκτωβρίου διορίστηκε εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, στην Πολυκλινική Αθηνών, στην Ομόνοια.
Προς το τέλος της υπηρεσίας του στην Πολυκλινική ασθένησε από πάθηση των νεφρών. Το Νοέμβριο του 1991 μετέβη στο παλαιό κελί του, στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου και κοιμήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.