Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης παραχώρησε μια έφ΄ολης της ύλης συνέντευξη, στην οποία αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο ατύχημα του πατέρα του, Μανώλη Παπακαλιάτη, που ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα τον περασμένο Οκτώβριο, επισημαίνοντας ότι τον έκανε να καταλάβει τη σημασία της οικογένειας. Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, που ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» το απόγευμα της 27ης Δεκεμβρίου, εξομολογήθηκε επίσης αναφερόμενος στην καλλιτεχνική του διαδρομή ότι συνειδητοποιεί βλέποντας σκηνές από παλιές σειρές, όπου πρωταγωνιστούσε, ότι όταν ήταν νεότερος ήταν κάκιστος ως ηθοποιός. Διευκρίνισε ωστόσο ότι δούλεψε πάρα πολύ γιατί πίστευε σε αυτό που έκανε. Παραδέχτηκε μάλιστα ότι υπήρξαν στιγμές που φοβήθηκε πάρα πολύ αν το αποτέλεσμα της δουλειάς του θα ήταν καλό ή όχι, τονίζοντας ωστόσο ότι αυτό που τον έσωσε ήταν ο ενθουσιασμός του.
Για το ατύχημα του πατέρα του, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης είπε: «Δεν το είχα σκεφτεί και όταν ξαφνικά έγιναν όλα αυτά, είπα ”ωχ, στο πρώτο επεισόδιο του τρίτου κύκλου υπάρχει αυτή η σκηνή με τον ήχο του τρακαρίσματος”. Ήταν σοκαριστικό. Ήμουν εδώ γιατί παρέδιδα επεισόδια, μοντάριζα τότε τα τρέιλερ και το τελευταίο επεισόδιο για να παραδώσουμε για το Netflix. Ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο και μου είπαν ότι έγινε αυτό το ατύχημα, ήταν η σύζυγος του πατέρα μου».
Στη συνέχεια, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης εξομολογήθηκε ότι αυτό το ατύχημα τον έκανε να καταλάβει τη σημασία της οικογένειας, ενώ τόνισε πως ο πατέρας του είναι πολύ δυνατός. «Μίλησα αμέσως με τα αδέλφια μου, όλοι συντονιστήκαμε και πήρα το αεροπλάνο εκείνο το βράδυ και κατέβηκα ευθείαν στο Ηράκλειο. Ήταν ήδη στο χειρουργείο και ευτυχώς με τους γιατρούς εκεί, όπως και εδώ στην Αθήνα τώρα, πήγαν όλα τελικά καλά μέσα σε όλη αυτή τη γκαντεμιά. Ήταν ένα πολύ άσχημο ατύχημα αλλά είναι πάρα πολύ δυνατός και έχει περάσει πάρα πολύ δύσκολα γιατί έχει πιεστεί πάρα πολύ με όλο αυτό. Θα γίνει όμως καλά. Ανακάλυψα τη σημασία της οικογένειας».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης παραδέχτηκε ότι όταν ήταν νεότερος δεν ήταν καλός ως ηθοποιός. «Έχω δει σκηνές από σειρές και θεωρώ ότι ήμουν κάκιστος όταν ήμουν 22-23. Δεν μου έλεγε κανείς τίποτα, επειδή πήγαινα καλά. Ήμουν πολύ αφιερωμένος σε αυτό που έκανα, το πίστευα. Ήταν πολύ οργανικό για εμένα, δεν ήταν μία δουλειά για εμένα. Ακούγεται λίγο κλισέ».
Αναφέρθηκε επίσης στους φόβους που έχει αντιμετωπίσει ως δημιουργός. «Δεν με πίστευαν όλοι. Σιγά σιγά, με τον χρόνο άρχισαν να βλέπουν ότι άξιζε ο κόπος που καταβάλλουμε όλοι, γιατί δεν είμαι μόνο εγώ. Υπήρχε πολλή αμφισβήτηση και πολύς φόβος. Με το Maestro λίγο ένιωσα ότι στέκομαι στα πόδια μου και θύμωσα με τον εαυτό μου. Πάντα φοβόμουν πάρα πολύ. Όταν είσαι και ηθοποιός, και σκηνοθέτης και σεναριογράφος έχει τρεις ανασφάλειες.Φοβόμουν αν αυτό που έκανα ήταν καλό ή όχι, αν θα το κατακρίνουν. Όταν ήμουν μικρότερος, στην εποχή της καλής δεκαετίας της τηλεόρασης, δούλευα 24 ώρες το 24ωρο και φοβόμουν 24 ώρες το 24ωρο. Με έσωζε το ότι είχα έναν απίστευτο ενθουσιασμό».
protothema.gr