Με μεγάλη συγκίνηση πληροφορούμαστε ότι μια αξιοσέβαστη και τιμημένη Αρχόντισσα της περιοχής μας, η πρεσβυτέρα Αικατερίνη Μπελαδάκη, έφυγε ανήμερα της Κυριακής για τους Ουρανούς, συμπληρώνοντας έναν ολόκληρο αιώνα σεμνής, ταπεινής αλλά και δημιουργικής ζωής.
Θα μπορούσαμε να επαναλάβουμε τον χαρακτηρισμό ότι “έφυγε πλήρης ημερών”. Όμως, δεν είναι μόνο η πληρότητα που μετρά στην συγκεκριμένη περίπτωση. Η πρεσβυτέρα Αικατερίνη Μπελαδάκη, στον μακρό και πολυκύμαντο βίο της, είχε την ευκαιρία να θέσει και να υπηρετήσει στόχους απλούς, αλλά και ταυτόχρονα υψηλούς. Γιατί έτσι πρέπει να αποτιμάται η αφοσίωση στο θεσμό της Οικογένειας, η σωστή ανατροφή των παιδιών, η διαρκής προσφορά στην κοινωνία και στους έχοντες ανάγκη συνανθρώπους μας, και προπαντός η σταθερή στήριξη που παρείχε κατά τρόπο υποδειγματικό στον Δάσκαλο και Ιερέα σύζυγό της, τον αείμνηστο γέροντα Γεώργιο Μπελαδάκη. Η περίπτωση της μεταστάσης, βοηθά τις λέξεις να ξαναβρούν το πραγματικό, βαθύ νόημά τους.
Η Αικατερίνη Μπελαδάκη ήταν γέννημα και θρέμμα της Καλαμάτας. Εκεί, σε πολύ νεαρά ηλικία, είχε την τύχη να γνωρίσει τον τότε δάσκαλο και Αντάρτη, μετέπειτα σύζυγό της. Ήταν το έτος 1943, επί γερμανικής κατοχής, όταν αποφάσισαν να στήσουν το σπιτικό τους. Γέννησαν μάλιστα τότε και το πρώτο τους παιδί, τον αείμνηστο Μιχάλη.
Το 1944 το ζεύγος πλέον Μπελαδάκη επέστρεψε στην Κρήτη και εγκαταστάθηκε στο Μουχτάρω Πεδιάδας. Ο σύζυγος υπηρετούσε ως δάσκαλος στον Σωκαρά και άλλα χωριά της περιοχής, μέχρι που τον έπιασαν αιχμάλωτο οι Γερμανοί.
Μετά την απελευθέρωση, ο παπα Γιώργης πήρε τη μεγάλη απόφαση να γίνει ιερέας και το 1953 τοποθετήθηκε στην ενορία του Αφέντη Χριστού των Πατελών. Η νεαρή τότε πρεσβυτέρα, από την πρώτη στιγμή, συμπαραστάθηκε με θέρμη στα νέα καθήκοντα του συζύγου της και έζησε, βήμα προς βήμα, τον ζωντανό παλμό της Ενορίας του, συμμετέχοντας ενεργά σε κάθε πρωτοβουλία και δίνοντας παράδειγμα δυναμισμού και αφοσίωσης σε κάθε αγαθοεργία.
Εκεί που επίσης ξεχώρισε η πρεσβυτέρα, ήταν η ανατροφή των παιδιών της. Στεκόταν πάντα στο πλάϊ τους, με δυναμισμό, με αγάπη και με τρυφερότητα. Αξιώθηκε να παρακολουθήσει τις προόδους τους και την εκτίμηση της κοινωνίας προς τις οικογένειες που και εκείνα δημιούργησαν.
Η πρεσβυτέρα Αικατερίνη Μπελαδάκη είχε την ευτυχία να ζήσει και να απολαύσει μια μεγάλη και αδιάσπαστη οικογένεια. Θεωρούσε όμως οικογένειά της και όλους τους ανθρώπους που την περιέβαλαν, αντιμετώπιζε πάντα με ειλικρινές ενδιαφέρον τα προβλήματά τους και τους πρόσφερε απλόχερα στοργή και αγάπη.
Η κηδεία της θα γίνει στις 4.30 το απόγευμα της Δευτέρας, από τον ιερό ναό Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Πατελών, όπου η σορός της θα βρίσκεται από τις 3.30.
Η “ΝΕΑ ΔΡΑΣΙΣ” συμμετέχει ολόψυχα στο πένθος της οικογένειάς της.