Εδώ και πολύν καιρό βλέπουμε αναρτημένες σε αρκετές δεκάδες σημεία της ευρύτερης περιοχής Ηρακλείου, τις περίφημες “κρεμάστρες”, όπου μπορεί όποιος το επιθυμεί, να κρεμάσει την προσφορά του προς το συνάνθρωπο.
Πάνω στις “κρεμάστρες”, είναι γραμμένος και ο χαρακτηρισμός της πρωτοβουλίας: “ΤΟΙΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ”! Για να καταλαβαίνουν όλοι πως εκεί μπορούν να “κρεμάσουν” ό,τι επιθυμούν να προσφέρουν.
Πολλοί βλέπουν (και χρησιμοποιούν) τις “κρεμάστρες”, λίγοι όμως ενδεχομένως έχουν αναρωτηθεί, “ποιός τις ζωγραφίζει”.
Δυστυχώς, από χθες, ο άνθρωπος που ζωγράφιζε τις “κρεμάστρες”, η Κυρία Μαρία, δεν είναι πια μαζί μας. Κίνησε κι αυτή, για το μακρύ ταξίδι που θα την οδηγήσει στη γειτονιά των Αγγέλων, αφού ένας επίγειος άγγελος ήταν κι εκείνη…
Από τη σελίδα του facebook “Ο τοίχος της καλοσύνης – Ηράκλειο Κρήτης”, έγινε γνωστός ο μισεμός της Κυρίας Μαρίας. Η συγκεκριμένη ανάρτηση τα λέει όλα. Δεν χρειάζεται τίποτε να προσθέσουμε. Μόνο, θα μας επιτραπεί να αποχαιρετήσουμε κι εμείς την Κυρία Μαρία, και να υποκλιθούμε στην ευαισθησία, την ευγένεια, τον αλτρουϊσμό, τη σεμνότητα και την καλοσύνη της.
Αξίζουν τα συγχαρητήρια όλων μας και όσοι συντηρούν τον “Τοίχο της Καλοσύνης” και δίνουν την ευκαιρία στον κόσμο να θυμηθεί την υποχρέωση της κοινωνικής αλληλεγγύης και προσφοράς. Είμαστε βέβαιοι πως θα συνεχίσουν!
Ας διαβάσουμε τώρα την ανάρτηση για την απώλεια της Κυρίας Μαρίας:
Ο εξαιρετικός αυτός Άνθρωπος, η σπουδαία αυτοδίδαχτη ζωγράφος, η αξιοπρεπέστατη κυρία Μαρία, η οποία δίδαξε σε όλη της τη ζωή την Αλληλεγγύη και την Αγάπη, “έφυγε” για το μεγάλο ταξίδι προς τον Θεό…Όσοι είχαμε την ευλογία να τη γνωρίσουμε θα θυμόμαστε πολλά, πάρα πολλά…
‘Όλοι θα βλέπουμε το παραδειγμα της και όσα πρέσβευε, στις ζωγραφιές της σε πάρα πολλούς Τοίχους της Καλοσύνης, στις γειτονιές της πόλης μας…
Συνήθως λουλούδια ζωγράφιζε…μάλλον για να μας διδάξει με πόση ομορφιά και Αγάπη πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας, ειδικά εκείνους που εχουν ανάγκη!
Όταν ξεκινήσαμε μας είχε πει:
«Να κάνω κι εγώ κάτι γι’ αυτούς τους ανθρώπους, αλλά και για την ψυχή μου…»
Η αλήθεια είναι ότι ανέκαθεν σε όλη τη -δύσκολη- ζωή της δεν έχανε το κουράγιο της και βοηθούσε τους ανθρώπους…
Όταν στέγνωναν οι ζωγραφιές της, στο εργαστήρι της, μας έπαιρνε τηλέφωνο και χαρούμενη μας έλεγε:
«Ετοιμα τα πινακάκια..! Μπορείτε να έρθετε να τα πάρετε..»
“Πινακάκια” έλεγε τις κρεμάστρες μας, που τις αντιμετώπιζε σαν μικρούς πίνακες ζωγραφικής…μικρά έργα τέχνης…με μεγάλη συναισθηματική αξία!
Καλό Παράδεισο Κυρία Μαρία…
Σας ευχαριστούμε για όλα..
Θα σας θυμόμαστε πάντα…
Η ομάδα των Τοίχων της Καλοσύνης
Καλό ταξίδι, Κυρία Μαρία…
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019