Ο πόνος για τη Μελίνα είναι αβάσταχτος και διαρκής

Συγκλονίζει για μία ακόμα φορά ο πατέρας της 4χρονης Μελίνας, Μάνος Παρασκάκης σε ανάρτησή του για τα έξι χρόνια από τον τραγικό θάνατό της.

Η 4χρονη Μελίνα, όπως ήδη είναι γνωστό, πέθανε μετά από χειρουργείο ρουτίνας ενώ φέτος το δικαστήριο αθώωσε την αναισθησιολόγο που ήταν κατηγορούμενη.

Ο κ. Παρασκάκης στην ανάρτησή του αναφέρει πως κάθε τέτοια ημέρα «γιορτάζει τον θάνατό της» ενώ έχει μέσα του μία οργή καθώς κανένας δεν πήρε την ευθύνη για τον θάνατό της.

Παράλληλα, τόνισε πως κανείς δεν έχει καταδικαστεί παρά μόνο «η κόρη μου σε αιώνια φυλακή».

Αναλυτικά η ανάρτηση του Μάνου Παρασκάκη:

ΜΕΛΙΝΑ
29-12-2015

Για όσους δε γνωρίζουν.
Για όσους δε θυμούνται.
Για όσους τη ξέχασαν.
‘’Γιορτάζω’’ το θάνατό της στις 29 Δεκεμβρίου.
Ήταν στην εντατική όπου και κατέληξε από μία απλή εγχείρηση ρουτίνας για κρεατάκια στη μύτη.
Υγιέστατη χωρίς πρόβλημα υγείας.
Οι κύριοι,που οι περισσότεροι ξέρουν,που ήταν μες στο χειρουργείο τα έκαναν θάλασσα.
Δυο μέρες πριν την αλλαγή του χρόνου άλλαξαν τη ζωή μας.
Αφού με φλόμωσαν στο ψέμα στο Βενιζέλειο νοσοκομείο Ηρακλείου,τη μετέφεραν στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο επίσης στο Ηράκλειο όπου και πέθανε.
Ευθύνες δεν έχει κάποιος το θάρρος να πάρει.
Ίσως έφταιγε η Μελίνα.
Κανείς δε θα μπεί όμως φυλακή κανείς δε θα καταδικαστεί,
ομως η Μελίνα καταδικάστηκε στην αιώνια φυλακή.
Στο τάφο.
Εγώ κι η οικογένειά μου ξέρουμε τι ζούμε κάθε μέρα.
Κι ας μη βλέπετε εσεις ή ας μη το δείχνω εδώ.
Δε ξέρω πως πέθανε το παιδί μου.
Κανείς δε μιλάει ανοιχτά.
Ακόμα κι αν ήθελα να συγχωρέσω κάποιον δε μπορώ αφού κανείς δε μου έχει πεί το ελάχιστο.
Οι χειρουργοι, οι αναισθησιολόγοι, όλοι!
Μόνο ψέμματα!
Έχω λοιπόν μόνο οργή μέσα μου.
Φυσικά μετα απο ενα σωρο μεθοδευσεις και παλινωδιες, οι δικαστες, εφεραν πρωην συναδέλφους της κατηγορουμενης, (απο το ιδιο εργασιακο περιβαλλον) ως πραγματογνώμονες, με φυσικο αποτελεσμα τη πρωτοδικη αθωωση της…
Κι επικαλούμαι και τη δική σας οργή.
Εύχομαι να μη βρεθεί κανείς στη θέση μου.
Όμως σκεφτείτε ότι κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο καθένας σας, η να υπάρξει στο μέλλον κάποιος στη δική μου θέση που να χάσει κάποιον δικό του από ιατρικό λάθος.