Ένας πίνακας που απεικονίζει τους 62 Μάρτυρες, τους επιφανείς Ηρακλειώτες που εκτελέστηκαν τον Ιούνιο του 1942 ως αντίποινα στο σαμποτάζ στο Αεροδρόμιο Ηρακλείου, κοσμεί την Αίθουσα Παπανδρέου του δήμου Ηρακλείου, ως ένδειξη τιμής και μνήμης.
Είναι ένα έργο του ζωγράφου Αριστόδημου Παπαδάκη ο οποίος φιλοτέχνησε τον πίνακα «με την μακρά θλιβερή ιστορία» όπως είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αντιδήμαρχος Πολιτισμού του δήμου Ηρακλείου, Αριστέα Πλεύρη.
«Είναι ένας πίνακας με μια μακρά και θλιβερή ιστορία, που απεικονίζει τα πρόσωπα των 62 Μαρτύρων, με τον ζωγράφο να βλέπει φωτογραφίες τους για να μπορέσει να αποδώσει τα χαρακτηριστικά τους» είπε η κ. Πλεύρη που σημείωσε ότι η παραγγελία είχε γίνει αρχικά από τον αείμνηστο δήμαρχο Μανώλη Καρέλλη.
«Ήταν απόφαση της δημοτικής αρχής, που κάθε χρόνο τιμά τη μνήμη των 62 Μαρτύρων με μνημόσυνο και εκδηλώσεις, να έχει αυτόν τον πίνακα, ο οποίος θα τοποθετηθεί σε εμφανές σημείο στην Πινακοθήκη στο Μέγαρο Κοθρή, όταν αυτή ολοκληρωθεί» ανέφερε η Αριστέα Πλεύρη, η οποία σημείωσε ότι ο πίνακας φυλάσσεται στην αίθουσα Παπανδρέου, που χρησιμοποιείται και από το κοινό «προκειμένου να μπορεί ο κόσμος να βλέπει αυτόν τον πίνακα και να θυμάται».
«Είναι μια μνήμη που όλοι μας θα πρέπει να σεβόμαστε, καθώς συνδέεται με την ιστορία της πόλης του Ηρακλείου. Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι οι 62 Μάρτυρες, μεταξύ των οποίων επιφανείς Ηρακλειώτες όπως ο δήμαρχος Μηνάς Γεωργιάδης, εκτελέστηκαν στην περιοχή Γάζι του Ηρακλείου ως αντίποινα στο σαμποτάζ του Αεροδρομίου. Είχαν συλληφθεί μετά από το σαμποτάζ και εκτελέστηκαν, ως αποτέλεσμα της κοινωνικής ευθύνης που εφάρμοζαν τότε οι Γερμανοί, που δεν έψαχναν ποιος είχε την ευθύνη, καθώς τιμωρούσαν αδιακρίτως» είπε η κ. Πλεύρη που συμπλήρωσε ότι αρχικά είχαν εκτελεστεί πενήντα άνθρωποι και αμέσως μετά 12, που αποτελούσαν «την αφρόκρεμα της διανόησης και της πολιτικής του Ηρακλείου της εποχής εκείνης».
Ο πίνακας, όταν τον παρατηρεί κανείς, έχει έντονα στοιχεία από εικονογραφία και αυτό όπως ανέφερε η κ. Πλεύρη συνδέεται άμεσα με την επιθυμία του ζωγράφου.
«Νομίζω ότι μια τέτοια προσέγγιση ήταν μέσα στη συλλογιστική του καλλιτέχνη. Να δώσει, δηλαδή, στοιχεία από εκκλησιαστική ζωγραφική. Ο Αριστόδημος Παπαδάκης είναι ένας ζωγράφος που σέβεται πολύ την παράδοση και την τέχνη της παράδοσης και νομίζω ότι ακριβώς επειδή μιλάμε για μαρτυρικές προσωπικότητες, ήταν μέρος της συλλογιστικής του, να τους παρουσιάσει σε ένα πλαίσιο που να θυμίζει εικονογραφία, αγιογραφία, να τους εμφανίζει ως ήρωες-άγιους» πρόσθεσε η κ. Πλεύρη η οποία επισήμανε ότι στόχος είναι αυτός ο πίνακας, με την ολοκλήρωση της μελέτης του εσωτερικού της Πινακοθήκης, να τοποθετηθεί σε εξέχουσα θέση.
«Η μελέτη του εσωτερικού της πινακοθήκης είναι ακόμη πρώιμη. Σκοπεύουμε όμως, να κάνουμε μια αίθουσα -που μπορεί να είναι ακόμη και η κεντρική- στην οποία θα εκτίθενται έργα πολλών συντοπιτών μας ζωγράφων που έχουν ζωγραφίσει έργα τα οποία έχουν σχέση με την ιστορία της πόλης. Ασφαλώς ο πίνακας του Αριστόδημου Παπαδάκη είναι ένας από τους πρώτους» επισήμανε η κ. Πλεύρη η οποία διευκρίνισε ότι τα τελευταία χρόνια που ο συγκεκριμένος πίνακας φιλοξενείται σε αίθουσα της Λότζια, πολλοί είναι εκείνοι που κοντοστέκονται και παρατηρούν το έργο και τα πρόσωπα των 62 Μαρτύρων, που συνδέονται με την ιστορία του τόπου και τις θυσίες του.
ΑΠΕ