Όταν οι Ηρακλειώτες στάθηκαν στο πλευρό των Σέρβων

Του Κώστα Τριγώνη

 

Με ικανοποίηση ακούσαμε στις αρχές της εβδομάδας, και μάλιστα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ότι δρομολογείται η ίδρυση Επίτιμου Προξενείου της Σερβίας στο Ηράκλειο. 

Η ανακοίνωση έγινε με τον πλέον επίσημο τρόπο, στη διάρκεια των κοινών δηλώσεων του κ. Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα.

Μάλιστα ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στον Σέρβο Πρόεδρο τόνισε ότι θα περιμένει να τον υποδεχθεί ο ίδιος στην Κρήτη για να επικυρωθεί και τυπικά αυτή η συνεργασία.

“Έχουμε συμφωνήσει να συστήσουμε ένα Επίτιμο Προξενείο της Σερβίας στο Ηράκλειο της Κρήτης. Θα είναι μεγάλη χαρά μου, αγαπητέ Aleksandar, να σε υποδεχθώ το καλοκαίρι κάποια στιγμή στον τόπο μου, στην Κρήτη, για να επικυρώσουμε και τυπικά αυτήν την πτυχή της συνεργασίας μας”, είπε ο κ. Μητσοτάκης.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έγιναν γνωστές, ως Πρόξενος της Σερβίας στο Ηράκλειο προορίζεται ο γνωστός Ηρακλειώτης δικηγόρος Νίκος Παπαδαντωνάκης, ο οποίος απ’ ό,τι γνωρίζουμε, έχει σπουδάσει στο Βελιγράδι. Πρόκειται πράγματι για μια πολύ καλή επιλογή.

Με ανάλογη ικανοποίηση είδαμε ότι στη δεξίωση που παρέθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος στο προεδρικό μέγαρο προς τιμήν του κ. Βούτσιτς, είχαν προσκληθεί και παρέστησαν ο Περιφερειάρχης Κρήτης Στ. Αρναουτάκης και ο Δήμαρχος Ηρακλείου Βασ. Λαμπρινός.

Όλα αυτά τα είδαμε και τα ακούσαμε. Αυτά που δεν είδαμε και δεν ακούσαμε, θα επισημάνουμε στη συνέχεια. Γιατί τα θεωρούμε πολύ σημαντικά και σπουδαία.

Δεν ακούσαμε από κανένα, αυτές τις μέρες, που ο Σέρβος Πρόεδρος φιλοξενούνταν στην Αθήνα, ούτε μια κουβέντα για την ενεργή συμπαράσταση των Ηρακλειωτών, στο δράμα του Σερβικού λαού. Αν ειπώθηκε κάτι στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις, δεν το γνωρίζουμε. Πολύ θα θέλαμε πάντως να μάθουμε, αν έγινε έστω μια απλή αναφορά στην τεράστια κινητοποίηση του Ηρακλείου, που έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει το Σερβικό λαό, που ζούσε τότε μια μεγάλη τραγωδία. Να μην ξεχνάμε, πως όλοι είχαν πέσει σαν ύαινες εναντίον των Σέρβων, με στόχο να τους κατασπαράξουν, να τους εξαφανίσουν ως λαό και ως έθνος.

Μόνο οι Έλληνες βρέθηκαν αυτές τις δύσκολες ώρες στο πλευρό τους. Και, θεωρούμε πως οι Ηρακλειώτες βρέθηκαν στην πρωτοπορία της προσπάθειας αυτής. Να μην ξεχνάμε επίσης πως ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνιος Μητσοτάκης, είχε το θάρρος να συμπαρασταθεί ενεργά στη Σερβική ηγεσία και στον Σλόμποταν Μιλόσεβιτς, είχε πάει δε ο ίδιος και παρακολούθησε με αγωνία την κρισιμότερη συνεδρίαση του Σερβικού Κοινοβουλίου, όταν Αμερική και Ευρώπη βομβάρδιζαν τη Σερβία.

Ο συγκινητικός ξεσηκωμός των Ηρακλειωτών

Δεν ακούσαμε, λοιπόν, από κανένα, αυτή την εβδομάδα, δυο λόγια για τον απίστευτο ξεσηκωμό του Ηρακλειώτικου λαού, που ανταποκρίθηκε με τον πιο δυναμικό και συγκινητικό τρόπο στο κάλεσμα της Επιτροπής που είχε αναλάβει να συντονίσει τη συλλογή ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά και την αποστολή της στη Σερβία.

Ευκαιρία είναι λοιπόν σήμερα, να υπενθυμίσουμε ορισμένα πράγματα για όσους τυχόν τα ξέχασαν ή για όσους δεν τα γνωρίζουν.

Εννιά εράνους διενήργησαν οι Ηρακλειώτες για συγκέντρωση διαφόρων ειδών που έστειλαν, με εννιά ταξίδια που έκαναν μέλη της Επιτροπής Συμπαράστασης στη Σερβία.

Αρκεί να σημειωθεί ότι σε μια μόνο από τις αποστολές αυτές, εστάλησαν στη Σερβία 420 τόννοι υλικά, με 22 νταλίκες! Συγκεκριμένα, φορτώθηκαν από το Ηράκλειο τρόφιμα, νοσοκομειακό και φαρμακευτικό υλικό, ρούχα, τσιγάρα, κλπ. που προωθήθηκαν στο Πάλε της Σερβίας. Εκεί, τα μέλη της ηρακλειώτικης αποστολής παρέδωσαν τη βοήθεια στο Ράντοβαν Κάρατζιτς και στον Ράτκο Μλάντιτς, οι οποίοι δήλωναν τις ευχαριστίες τους προς τους Έλληνες και ειδικά στους Ηρακλειώτες.

Ήταν αρκετά τα μέλη της Επιτροπής Συμπαράστασης που συνόδευαν τις αποστολές προς τη Σερβία. Θεωρούμε υποχρέωση να μνημονεύσουμε τέσσερα ονόματα, που κατά τη γνώμη μας, πρωταγωνίστηκαν στην όλη προσπάθεια:

• Καθηγητής Γιάννης Παπαδάκης
• Γιώργης Καράτζης
• Γιώργος Σηφάκης
• Γιώργος Κασαπάκης.

Είναι κι άλλοι πολλοί, αλλά δεν είναι της ώρας να αναφερθούν όλοι. Άλλωστε, ό,τι έκανε τότε ο καθένας, το έκανε από καρδιάς, και όχι για να τύχει δημοσιότητας.

Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε. Πολλά πράγματα άλλαξαν, είδαμε ήρωες να γίνονται μάρτυρες ή και αποδιοπομπαίοι τράγοι. Είδαμε το Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και το Ράτκο Μλάντιτς να πεθαίνουν στη φυλακή, τον Ράντοβαν Κάρατζιτς να δέχεται εμπτυσμούς, προπηλακισμούς και ατέλειωτες συκοφαντίες. Κυρίως επειδή οι άνθρωποι αυτοί προσπάθησαν να σώσουν την πατρίδα τους από τον όλεθρο. 

 

Είδαμε τη Σερβία κατεστραμμένη, και το λαό της σε έσχατη ένδοια, να παλεύει για να ξανασταθεί όρθια.

Εμείς εδώ, στο Ηράκλειο, ό,τι πιστεύαμε τότε για τους Σέρβους, τα ίδια πιστεύουμε και σήμερα. Με το λαό αυτό μας ενώνουν ισχυροί και αταλάντευτοι ιστορικοί δεσμοί, μας ενώνει η Ορθόδοξη πίστη, μας ενώνει η κοινή προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο.

Ειλικρινά, θα θέλαμε πάρα πολύ, για όλα τούτα, να γινόταν μια απλή αναφορά, αυτή την εβδομάδα, στον Σέρβο Πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς, είτε από τον Περιφερειάρχη Σταύρο Αρναουτάκη, είτε από το Δήμαρχο Βασίλη Λαμπρινό. Αν δεν έγινε αναφορά, κακώς δεν έγινε. Αν έγινε, ας μας το πουν, να τους επαινέσουμε.

Τουλάχιστον, αύριο μεθαύριο, όταν ιδρυθεί στο Ηράκλειο το Σερβικό Προξενείο, ας φροντίσουν κάποιοι να προβάλουν στους τοίχους του, κάποιες φωτογραφίες από τα ηρωικά αλλά δραματικά και τραγικά εκείνα χρόνια. Φωτογραφίες, όπως αυτές που δημοσιεύει σήμερα η “ΝΕΑ ΔΡΑΣΙΣ”, που δείχνουν το ψυχικό μεγαλείο και τον αλτρουϊσμό του Ηρακλειώτικου λαού, απέναντι σε ένα ομόδοξο λαό που υπέφερε τότε τα πάνδεινα.