Περιφερειάρχης και Δήμαρχος για τη Μάχη της Κρήτης

Δήλωση Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρου Αρναουτάκη για την 80^η Επέτειο από την ιστορική Μάχη Κρήτης

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 80 χρόνων από τη Μάχη της Κρήτης, η Περιφέρεια, τιμά όλους τους αγωνιστές, Έλληνες και συμμάχους, που συμμετείχαν σε ένα «ομηρικό» αγώνα ενάντια στο ναζισμό.

Τιμούμε τους ήρωες που πότισαν με το αίμα τους, το δέντρο της Ελευθερίας, για να γραφτεί στην παγκόσμια ιστορία ένα ξεχωριστό κεφάλαιο.

Ο Μάης του 1941 αποτελεί μια ιστορική στιγμή για την Κρήτη, την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο. Το αδούλωτο φρόνημα των Κρητικών, το θάρρος και η πίστη στην Ελευθερία συγκίνησαν και συγκινούν ακόμα και σήμερα.

Ως Περιφέρεια Κρήτης, με τιμή και σεβασμό στεκόμαστε μπροστά στον μεγάλο κατάλογο των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας και του ολοκληρωτισμού στο νησί μας. Σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη της Κρήτης, η ιστορική μνήμη εκείνων των ημερών έχει γίνει αναπόσπαστο τμήμα της κοινής ιστορικής μας συνείδησης.

Μιας συνείδησης που ξεπερνά τα όρια του χώρου και του χρόνου, και μας διδάσκει πως ο αγώνας για την Ελευθερία, είναι διαρκής. Μια ύψιστη πράξη ευθύνης για τις γενιές που έρχονται.

Δήλωση Δημάρχου Ηρακλείου Β. Λαμπρινού

για την Μάχη της Κρήτης

Ογδόντα χρόνια από την Μάχη της Κρήτης, το κορυφαίο γεγονός της σύγχρονης Ιστορίας του τόπου μας και ένα από τα πιο σημαντικά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η πρώτη αεραποβατική επιχείρηση ευρείας κλίμακας στην πολεμική ιστορία, με τα επίλεκτα τμήματα του Γερμανικού στρατού που είχαν αναλάβει την κατάκτηση της Κρήτης, απέδειξε λανθασμένες τις εκτιμήσεις των Ναζί. Οι εισβολείς, στην επίθεση της 20ής Μαΐου 1941, συνάντησαν παντού σθεναρή αντίσταση. Οι Κρητικοί ανέτρεψαν κάθε στρατηγική πρόβλεψη και προσδοκία της χιτλερικής Γερμανίας, της ισχυρότερης πολεμικής δύναμης του κόσμου, εκείνη την περίοδο. Με πενιχρά υλικά μέσα, χωρίς την απαραίτητη αμυντική οργάνωση για την αντιμετώπιση τόσο ισχυρού αντιπάλου, με την συμβολή, κατά τις πρώτες ημέρες της εισβολής, μόνον ορισμένων Συμμαχικών μονάδων, δίχως την παρουσία των Κρητών στρατιωτών που είχαν συμμετάσχει στα Μέτωπα του Ελληνοϊταλικού Πολέμου και οι οποίοι δεν είχαν ακόμη επιστρέψει στον τόπο μας.

Η Κρήτη κατακτήθηκε, αλλά το φρόνημα των κατοίκων της δεν υποδουλώθηκε. Ως το τέλος των κατοχικών χρόνων οι Κρητικοί, δεν σταμάτησαν να μάχονται σε πολλές αντιστασιακές ομάδες. Με βαρύτατο τίμημα πάντα: εκτελέσεις, φυλακίσεις, καταναγκαστικά έργα, εγκλεισμούς σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Εντούτοις, παρέμεναν όρθιοι, με την υπερηφάνεια και την πεποίθηση ότι έπραξαν το καθήκον τους υπερασπιζόμενοι αξίες και ιδανικά: την Ελευθερία, την Ανεξαρτησία του τόπου, την Τιμή και την Αξιοπρέπεια.