ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΤΡΙΓΩΝΗ
Εχει περάσει πολλές περιπέτειες, τα τελευταία χρόνια, το όντως ιστορικό ξενοδοχειακό συγκρότημα της Αγίας Πελαγίας Capsis Beach. Είναι όμως ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα ξενοδοχεία της Κρήτης. Όχι τόσο για την πολυτέλεια και τις ανέσεις του. Αλλά κυρίως για τις φυσικές ομορφιές που το περιβάλλουν.
Ως ξενοδοχειακή μονάδα, έκανε τον (πρώτο) κύκλο της και κατέληξε σήμερα να χρωστά περί τα 130 εκατομμύρια ευρώ(!) στις τράπεζες, που το έθεσαν καθεστώς ειδικής διαχείρισης, μετά από πολυετή δικαστική αντιπαράθεση με τους μέχρι σήμερα ιδιοκτήτες του. Έτσι, ανοίγει πλέον ο δρόμος ώστε το κακότυχο ξενοδοχείο να βγεί στο σφυρί…
Όπως εμφανίζονται σήμερα τα πράγματα, βασικότερος διεκδικητής του περίφημου ξενοδοχειακού συγκροτήματος εμφανίζεται ο όμιλος Dimera, συμφερόντων του γνωστού και μη εξαιρετέου Ιβάν Σαββίδη. Ο οποίος επεκτείνεται σαν σίφουνας στο χώρο του Τουρισμού και μάλιστα, πριν λίγους μήνες, απέκτησε, εκτός των άλλων, και το περίφημο ξενοδοχειακό συγκρότημα “Πόρτο Καρράς”, ένα κόσμημα της Χαλκιδικής.
Στο Capsis Beach και την ιστορία του αναφέρονται αυτές τις μέρες πολλά μέσα ενημέρωσης. Η “Καθημερινή”, για παράδειγμα, σε δημοσίευμά της υπενθυμίζει ότι: Το συγκρότημα ανήκε τουλάχιστον μέχρι τώρα στα συμφέροντα της κ. Ντίας Καψή. Πρόκειται για τη μία από τις δύο θυγατέρες του Θάνου και της Μαρίκας Καψή, που ξεκινώντας από την Αίγυπτο στις αρχές της δεκαετίας του 1930, όπου και το πρώτο τους ξενοδοχείο, έκτισαν μία από τις πρώτες μεγάλες ελληνικές ξενοδοχειακές αυτοκρατορίες, τα Capsis Hotels.
Η αρχή έγινε το 1966 στο Ηράκλειο με το Capsis Astoria στην πλατεία Ελευθερίας, και ακολούθησαν σταδιακά από το 1970 το Capsis Hotel στη Θεσσαλονίκη, σε συνεργασία με την οικογένεια Βάρδα, και το επίμαχο σήμερα Capsis Beach στην Kρήτη, όπως και τα Metropolitan Capsis Hotel & Apartments στη Ρόδο και το Esperia Capsis Hotel στην Αθήνα. Το 1986, η Μαρίκα Καψή απεβίωσε αφήνοντας τις κόρες τις Λένα και Ντία.
Να προσθέσουμε εδώ, πως η δημιουργία τόσο σημαντικών ξενοδοχειακών μονάδων, ειδικά την εποχή εκείνη, δεν ήταν καθόλου εύκολη ούτε απλή υπόθεση. Ειδικά, για τη δημιουργία του Capsis Beach, η Μαρίκα Καψή είχε επιστρατεύσει τους πιο στενούς συνεργάτες της (όπως. λ.χ., τον μετέπειτα Πρόεδρο των Ξενοδόχων Βασίλη Πλεύρη). Συνεργάστηκε με πολλούς ντόπιους για να πετύχει τις αγορές οικοπέδων που χρειάζονταν να συνενωθούν, δημιουργήθηκαν σοβαρά προβλήματα με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, και, σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η δημιουργία του περίφημου αυτού ξενοδοχείου πέρασε “δια πυρός και σιδήρου”.
Δυστυχώς, τα πράγματα δεν πήγαν καλά, μετά το θάνατο της Μαρίκας Καψή. Ίσχυσε και εδώ η γενική, βασική και απαράβατη αρχή που λέει πως “πιο εύκολο είναι να δημιουργήσεις μια περιουσία, παρά να τη συντηρήσεις”. Και δεν ισχύει εδώ, πως οι κληρονόμοι της “Καψίνας” (έτσι έλεγαν πολλοί την πανέξυπνη και δημιουργική Μαρίκα Καψή), είχαν λιγότερο μυαλό από εκείνη. Όμως, στα χρόνια που πέρασαν, άλλαξαν πολλά πράγματα, ο τόπος έζησε πολές περιπέτειες, και ο Τουρισμός ήταν και είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο προϊόν, που τη μια μέρα μπορεί να σε ανεβάσει στα ουράνια, και την επομένη να σε κατεβάσει στα Τάρταρα (βλέπουμε τί συμβαίνει και σήμερα, κυρίως λόγω κορωνοϊού).
Η ουσία είναι πως το Capsis Beach άρχισε να φθίνει. Η ιδιοκτησία του δανείστηκε, το ανακαίνισε και το αναμόρφωσε ριζικά, όμως οι στόχοι δεν επιτεύχθηκαν. Το ξενοδοχειακό συγκρότημα άρχισε να πνίγεται στα χρέη. Έβαλε μάλιστα “στο χέρι”, όπως λέμε, πολλούς προμηθευτές του, στους οποίους κυριολεκτικά δεν ξέρει τί και πόσα χρωστά…
Τώρα, στο “σφυρί”… Αλλά, με ποιούς όρους;
Μετά από όλες αυτές τις περιπέτειες, το Capsis Beach βγαίνει στο “σφυρί”… Όμως, το ερώτημα τώρα είναι, με ποιούς όρους και προϋποθέσεις; Ποιοί θα βγούν κερδισμένοι και ποιοί χαμένοι, από την επικείμενη αλλαγή ιδιοκτησίας;
Αρκετά σαφείς απαντήσεις μας δίδει ένα σχετικό δημοσίευμα της “Καθημερινής”, που γράφει:
Μέχρι τις 13 Μαΐου οπότε και καταχωρίσθηκε στο ΓΕΜΗ η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου, με την οποία το ξενοδοχείο τίθεται σε ειδική διαχείριση, οι συζητήσεις της Dimera αφορούσαν σενάριο εξαγοράς του μέσω του άρθρου 106 Β του πτωχευτικού δικαίου. Επικύρωση δηλαδή συμφωνίας εξυγίανσης κατόπιν σχετικής συμφωνίας με τους πιστωτές και τον μέτοχο της ξενοδοχειακής επιχείρησης.
Ομως οι τράπεζες τελικά επέτυχαν την υπαγωγή σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης όπως επιδίωκαν ήδη από το 2018, κάτι που σημαίνει πως το εν λόγω ξενοδοχειακό συγκρότημα θα βγει σε πλειστηριασμό ελεύθερο υποχρεώσεων και από το προϊόν του πλειστηριασμού θα ικανοποιηθούν με την κατά τον νόμο προτεραιότητα οι τράπεζες, το Δημόσιο, τα Ταμεία, οι προμηθευτές και τυχόν υποχρεώσεις των εργαζομένων. Επίσης, σημαίνει ότι ο αγοραστής του εν λόγω ξενοδοχείου δεν θα αναλάβει τις συμβάσεις των εργαζομένων.
Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου αλλά και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων προέβησαν σε πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ του ομίλου Ντίας Καψή και κατά των κινήσεων των τραπεζών. Σύμφωνα με επιστολές που έχει δει η «Κ» οι συζητήσεις του ομίλου Σαββίδη με τις πιστώτριες τράπεζες για το σενάριο υπαγωγής σε συμφωνία εξυγίανσης προέβλεπε την απομείωση των υποχρεώσεων του ομίλου προς κάθε λογής πιστωτές στα επίπεδα των 88 εκατ. ευρώ από περίπου 130 εκατ. σύμφωνα με τον όμιλο Καψή και περίπου 180 εκατ. εάν συμπεριληφθούν αμφισβητούμενες από τον τελευταίο απαιτήσεις μιας εκ των τραπεζών ύψους περίπου 50 εκατ. Το ποσό των 88 εκατ. δε δεσμεύει βεβαίως τον ειδικό διαχειριστή που καλείται τώρα να αποτιμήσει με ανεξάρτητο συμβουλευτικό οίκο τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας και να προχωρήσει σε εκπλειστηριασμό τους. Χρονικά αυτό τοποθετείται εντός του επόμενου δωδεκαμήνου, ενώ μπορεί να λάβει και παράταση αν ζητηθεί, πλην όμως κρίνοντας από το αγοραστικό ενδιαφέρον τόσο του ομίλου Σαββίδη όσο και άλλων επενδυτικών κεφαλαίων που έχουν υπόψη τους το συγκεκριμένο συγκρότημα, πιθανόν να υπάρξουν εξελίξεις εντός του 2020 ανεξάρτητα από την κρίση την οποία διέρχεται ο τουρισμός λόγω της πανδημίας.
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019