Όσο πλησιάζει η ώρα της μεγάλης σύγκρουσης της ιταλικής κυβέρνησης με το «κατεστημένο των Βρυξελλών» στα μέσα Οκτωβρίου, τόσο ενισχύονται οι φόβοι ότι η Ευρώπη εισέρχεται σε μία νέα περίοδο αβεβαιότητας, άσχετα μάλιστα με το τι συμβαίνει στην Τουρκία ή με το πως εξελίσσεται ο εμπορικός πόλεμος του Ντόναλντ Τραμπ με τον υπόλοιπο πλανήτη.
Αυτό φαίνεται σχεδόν σε κάθε δήλωση που προέρχεται από κυβερνητικό στέλεχος, με εξαίρεση τον μετριοπαθή υπουργό Οικονομικών, Τζοβάνι Τρία, και τον πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε, οι οποίοι, ίσως και λόγω θέσης, δεν έχουν ακόμη προβεί σε ακραίες τοποθετήσεις.
Όσοι πιστεύουν ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός της άκρας δεξιάς με την αριστερά θα αλλάξει κατεύθυνση, πλανώνται πλάνην οικτράν. Οι φοροελαφρύνσεις και οι αυξήσεις των κρατικών δαπανών αποτελούν δύο από τα βασικότερα συστατικά του προϋπολογισμού, για τα οποία Ντι Μάιο και Σαλβίνι δεν κάνουν πίσω.
Oι Ιταλοί ενδέχεται να καταθέσουν στις Βρυξέλλες προς έγκριση έναν προϋπολογισμό με μικρότερο δημοσιονομική προσαρμογή από το 0,6% που είναι ο στόχος της Κομισιόν. Στην ουσία, η ιταλική κυβέρνηση ζητάει ευελιξία στον τρόπο υπολογισμού του ελλείμματος, έτσι ώστε να μπορέσει να εφαρμόσει μέρος των προεκλογικών της υποσχέσεων. Ζητάει, δηλαδή, αλλαγή των κανόνων για να «ξηλώσει» μεταρρυθμίσεις.
Ακόμα, όμως, και αν η Κομισιόν επιτρέψει κάποια ελευθερία κινήσεων, η ιταλική κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει από τον ερχόμενο Ιανουάριο τις αγορές, καθώς ολοκληρώνεται το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης που αποτελεί ασπίδα για τα ιταλικά ομόλογα. Εκείνη θα είναι η… στιγμή της κρίσης για ολόκληρη την Ευρώπη.
Γι’ αυτό άλλωστε, ο Κλαούντιο Μπόργκι, στέλεχος της Λέγκας και πρόεδρος της Επιτροπής Προϋπολογισμού της ιταλικής Βουλής, προειδοποιεί ότι οι αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων θα εκτιναχθούν με τη λήξη της ποσοτικής χαλάρωσης και χωρίς δίχτυ προστασίας από τον Ντράγκι, η ιταλική κυβέρνηση θα βρεθεί στο έλεος των αγορών και αντιμέτωπη με το «φάντασμα» ενός μνημονίου. Σύμφωνα με τον ίδιο, η ΕΚΤ θα πρέπει να προσφέρει κάποια εγγύηση έτσι ώστε να μην συμβεί κάτι τέτοιο, θέτοντας ως όριο στα spreads των ομολόγων της Ευρωζώνης τις 150 μονάδες βάσης.
Εμμέσως πλην σαφώς, οι Ιταλοί ζητούν να εγγυηθεί η ΕΚΤ το ιταλικό χρέος γιατί αλλιώς θα βρεθούν αντιμέτωποι με μνημόνιο, το οποίο απορρίπτουν και θα ξεκινήσει ένα νέο 2015.
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019