Στο μικρό θέατρο του Δήμου Μαλεβιζίου, μέσα σε ατμόσφαιρα παλιού καλού καιρού, μ’ ένα φεγγάρι νιογέννητο να σουλατσάρει κι ένα πλήθος αστέρια να υποκλίνονται στο πέρασμα του, παρουσίαστηκε, την Δευτέρα 12 Ιουλίου το βιβλίο της Ελένης Μανιωράκη –Ζωιδάκη «ΣΙΑΜΑΙΕΣ ΚΟΡΕΣ». Η μαγεία που πλανιόταν αμέριμνη, σαν μάγισσα εξαφάνισε τον φόβο και την καχυποψία (γέννα και θρέμμα του καιρού μας) κι έφερε αβίαστα, φιλιά κι αγκαλιάσματα ,που μάταια προσπαθεί να τα καταπιεί το φάντασμα του φόβου.
Προλόγισε με φιλοσοφική διάθεση η πρόεδρος του Συλλόγου Χαρούλα Τσικριτσή.
Συντόνισε άριστα ο Μιχάλης Χουρδάκης: εκπ/κός, δημοσιογράφος.
Για το βιβλίο μίλησε Κωνσταντίνος Καργάκης: εκπ/κός, ιστορικός συγγραφέας.
Εκτός των άλλων ο Κος Καργάκης τόνισε:
Ότι το βιβλίο ΣΙΑΜΑΙΕΣ ΚΟΡΕΣ αποτελείται από 71 αυτοτελή διηγήματα που αντλούν τις ιδέες του από τον κόσμο της ακραίας πραγματικότητας. . Βαθειά λάτρης του Ελληνισμού και του άσβεστου Απολλώνιου φωτός, η συγγραφέας ,μάχεται για την διατήρησή τους. Ο καινούριος κόσμος που φτιάχνεται την τρομάζει και πασχίζει να κρατηθούν αμόλυντες, η ιστορία του Ελληνικού Έθνους, η μοναδικής πολιτισμική μας κληρονομιά, θεμελιωμένες αξίες και παράδοση. Τολμά μετά παρρησίας και κρίνει επικρίνει , κατακρίνει το άδικο και την απάτη που γίνεται εις βάρος της ανθρωπότητας με όπλο τον φόβο και την απειλή.
Την βραδιά έκλεισε Μανώλης Σαββιδάκης (εκπαιδευτικός), με τραγούδια και κιθάρα, σκορπώντας ευθυμία, κέφι, χωρίς να μείνει αμέτοχη η τσικουδιά.
Απευθύνω ευχαριστώ κι αγάπης λόγια ,σε όσους συνετέλεσαν στην επιτυχία κι αυτής μου της παρουσίασης. Τον συντονιστή Μ. Χουρδάκη, τον αναλυτή του βιβλίου κ. Καργάκη, τον Μανώλη Σαββιδάκη που μας ταξίδεψε με το τραγούδι και την κιθάρα του και ιδιαιτέρως τον Δήμο Μαλεβιζίου για την παραχώρηση του ιδιαίτερου τούτου χώρου. Την Νίκη Μπελαδάκη (αφίσα, προώθηση ) και πολύ πολύ περισσότερο τον Κο Φίλλιπο Βαμβουκάκη, διοργανωτή και εκτελεστή της εκδήλωσης. Κι όλου εσάς αγαπημένοι φίλοι που ξεπεράσετε τον επιβαλλόμενο φόβο, και βρεθήκατε κοντά μου, με αγκαλιές φιλιά κι αγκαλιάσματα ανθρώπινα.
Και μια πίκρα, μια υποψία ότι αυτά σε λίγο θα φαντάζουν όνειρα μακρινά. Η ανθρωπότης αλλάζει πρόσωπο, μάλλον της το αλλάζουν άλλοι κι αυτό με θλίβει αφάνταστα . Πιστεύω ότι είναι το τελευταίο καλοκαίρι που απολαμβάνουμε έστω κακοποιημένες λευτεριές. Ίσως ποτέ δεν θα ακουστούν ξανά τραγούδια και λογοτεχνικά δρώμενα στο ρομαντικό θεατράκι του Δήμου. Πόσο θέλω να βγω γελασμένη και του χρόνου ξανά να παρουσιάσω το καινούριο μου βιβλίο ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019