Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τον «Νονό» χωρίς τον Αλ Πατσίνο. Αλλά ούτε Αλ Πατσίνο θα υπήρχε χωρίς τον «Νονό».
– Οταν σας παίρνουν τηλέφωνο και σας ζητούν να μιλήσετε για τον «Νονό», υπάρχει ένα κομμάτι του εαυτού σας που σκέφτεται: «Ω Θεέ μου, όχι πάλι»;
– Λοιπόν, όχι. Το περιμένω. Περιμένεις ότι θα μιλήσεις για κάποια πράγματα που λειτούργησαν και άλλα όχι. Εντάξει, το έχω κάνει ξανά, αλλά δεν με πειράζει.
– Πώς προέκυψε για πρώτη φορά ο ρόλος του Μάικλ Κορλεόνε;
– Πότε συναντηθήκατε με τον Κόπολα;
– Για να περιγράψω λίγο την ιστορία, ο Φράνσις είχε την εταιρεία παραγωγής Zoetrope και στην ίδια παρέα ήταν ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο Μάρτιν Σκορσέζε και ο Μπράιαν ντε Πάλμα. Θυμάμαι ότι είχα δει κάποιους από αυτούς και ο Φράνσις μου ζήτησε να πάω στο Σαν Φρανσίσκο αφότου με είδε στο θεατρικό που έπαιζα στο Μπρόντγουεϊ.
– Η Paramount είναι γνωστό πως ήταν αντίθετη στο να παίξετε εσείς τον ρόλο.
– Είδα πρόσφατα κάποιες δοκιμαστικές λήψεις σας για τον «Νονό», όπου έχετε διαρκώς ένα ύφος σαν να ντρέπεστε όταν σας ζητούν να επαναλάβετε το ίδιο κείμενο.
– Ναι. Πάντα είχα αυτό το ύφος. (Γέλια) Ηταν μια βιτρίνα που με βοηθούσε να περνάω τις ακροάσεις. Επειδή σπουδαίοι ηθοποιοί έκαναν ακροάσεις για τον ρόλο. Αλλά εδώ είναι το μυστικό: όποιος και αν ήταν ο λόγος, ήξερα ότι θέλει εμένα. Και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να σε θέλει ο σκηνοθέτης.
– Eχετε ξαναδεί πρόσφατα την ταινία;
– Οχι. Ισως την είχα δει πριν από δύο-τρία χρόνια. Είναι το είδος ταινίας που αρχίζεις να βλέπεις και δεν μπορείς να σταματήσεις.
– Αισθάνεστε αμήχανα όταν βλέπετε τις ταινίες σας;
– Οχι, το απολαμβάνω. Κάποια στιγμή με δείχνω και στους άλλους. Λέω: «Ε, για έλα από δω! Εγώ είμαι αυτός, ναι!». Πάντως, θα εκπλαγείτε πόσοι δεν έχουν δει τον «Νονό» ποτέ στη ζωή τους.
Καθημερινή