Ο Αριστείδης Πατσόγλου, γλύπτης αλλά και σημαντικός χαράκτης με τα έργα του να κοσμούν την χώρα μας και πολλές ευρωπαϊκές πόλεις εδώ και χρόνια, αυτοβιογραφείται στο Μονόγραμμα αυτής εβδομάδας.
Λίγοι είναι οι Έλληνες γλύπτες που δούλεψαν και στη χαρακτική. Ο Αριστείδης Πατσόγλου, σπουδαστής ακόμα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο Εργαστήριο Γλυπτικής του Γιάννη Παππά, δοκίμασε τη μέθοδο της γραμμικής οξυγραφίας (eau-forte), χαράζοντας το πρόσωπο του φοιτητή Σωτήρη Πέτρουλα, δολοφονημένου το 1965 σε αντικυβερνητική διαδήλωση.
Γεννήθηκε στη Λέσβο το 1941. Παρακολουθεί τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής και σχεδίου με δάσκαλο το Θανάση Απάρτη, τον Μικρασιάτη Έλληνα γλύπτη, από τους σημαντικούς εκπροσώπους της μοντέρνας γλυπτικής στην Ελλάδα. Από το 1965 έως 1969 σπούδασε γλυπτική με δάσκαλο το Γ. Παππά στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Το 1970 μεταβαίνει στο Παρίσι, όπου συνεχίζει τις σπουδές του στη γλυπτική με δασκάλους τους César και R. Collamarini και στη χαρακτική με δάσκαλο το J. Lagrange.
Ο Αριστείδης Πατσόγλου όταν ζούσε μόνιμα στο Παρίσι, μαζί με 50 διεθνείς καλλιτέχνες είχε ιδρύσει την ομάδα «Logos».
«Μέσα σ’ αυτή την ομάδα ήτανε Γάλλοι καλλιτέχνες και ξένοι που ζούσαν στο Παρίσι. Από τους Γάλλους εικαστικούς ήταν ο Αντρέ Μασόν, ο Σεζάρ, ο Κουλομαρίνι. Από τους Έλληνες ήταν ο Τσαρούχης, ο Πιερράκος, ο Ανδρέου, κι από τους λογοτέχνες ήταν ο Αξελός, ο Άναλης κ.α…. Διαβαζόταν ποιήματα, γινόταν ομιλίες διάφορες, και πάνω στην πολιτική, αλλά το ζητούμενο ήταν καθαρά πολιτιστικό…».
Η νοσταλγία για την γενέθλια γη τον έφερε τα τελευταία χρόνια να ζει μόνιμα στην Ελλάδα. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.
Έχει έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα, γεγονός που αποτυπώνεται και στον αριθμό των ατομικών του εκθέσεων – ξεπερνούν τις 40 – που έχουν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό, κυρίως στη Γαλλία.
Το έργο του καθαρά ανθρωποκεντρικό με θέματα είτε από τη ελληνική μυθολογία είτε από τη σύγχρονη ζωή, πάντα με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο, το κορίτσι, το αγόρι.
«Εκείνο που με κίνησε πάρα πολύ όταν άρχισα να δουλεύω τα μέταλλα ήταν η κίνηση. Και αυτό μου το έδωσε το άλογο και οι χορευτικές κινήσεις. Γι αυτό και υπάρχουν μια σειρά έργα με το χορό ή με άλογα που έχω κάνει».
Η γλυπτική του είναι συνδυασμός στοιχείων από την παράδοση της αρχαίας ελληνικής τέχνης και τις σύγχρονες καλλιτεχνικές τάσεις. Ο ίδιος δεν προσχώρησε σε κανένα καλλιτεχνικό κίνημα, ούτε ακολούθησε ποτέ κάποια φόρμα, επαφιέμενος στην ευρηματικότητα της φαντασίας του.
Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, στο Μουσείο Βορρέ στην Αθήνα, στο Τελλόγλειο Κέντρο της Θεσσαλονίκης, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης – Centre Georges Pompidou στο Παρίσι, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Καναδά, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Τυνησίας.
Επίσης έργα του βρίσκονται στον σταθμό του ΗΣΑΠ στον Άγιο Ελευθέριο στην Αθήνα, στο Gare de l’Est στο Παρίσι, στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών και σε πολλές άλλες δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
Παραγωγός Γιώργος Σγουράκης, σκηνοθεσία Μπάμπης Πλαϊτάκης, δημοσιογραφική επιμέλεια Ιωάννα Κολοβού, Αντώνης Εμιρζάς, φωτογραφία Μαίρη Γκόβα, ηχοληψία Λάμπρος Γόβατζης, μοντάζ Σταμάτης Μαργέτης, διεύθυνση παραγωγής Στέλιος Σγουράκης