Σαρακοστή ‘ναι Άγιε και δε σε λειτουργουνε
μα ‘γω ‘ναψα στην χάρη σου λαμπάδα να φωτίσει
τσοι μέρες, πούνε σκοτεινές, σ’ Αθρώπους πονεμένους
μα και να πώ Χρόνια πολλά στην εδική μου βιόλα
και στο μικρό βλαστάρι μου, Άγιε, βλέπε μου ΄τα …
Έσκυψα και προσκύνησα τη χάρη σου και είπα
βοήθησέ με ν΄ ανεβώ δύσκολο μονοπάτι
κι απο κοπέλι το τιμώ και τ΄ όνομα σου λέω
σε κάθε μέρα που περνά, γή σε χαρά, γή πόνο,
με πίστη και ταπείνωση. Αγιε καβαλάρη,
που δε μου χάλασες ποτέ χατίρι στον καιρό μου,
δίπλα μου θέλω να σταθείς, να ΄χω τη συντροφιά σου
και σκότωσέ το το θεριό τση βρύσης τη σκισμάδα,
να στέσω γλέντι και χορό, Άγιε, στην γιορτή σου….
Να καμω παραλείτουργα και ξαγρυπνιές για σένα
αρτοπλασίες και κεριά, πρόσφορα και λαμπάδες,
να κοινωνώ Σαρακοστή, συγχώρεση να παίρνω.
Αη μου Γιώργη κάμε το για τσοι Αθρώπους όλους
και προπαντός για τσ΄ άρρωστους, που είναι πονεμενοι.
Παγούρης
Η Χάρη του να βοηθήσει τον κόσμο