«Αποδημητικά παιδιά»
Φθινόπωρο και φεύγουν «τα παιδιά»,
φορώντας κόκκινα φτερά και μ’ άδεια μάτια.
Κόκκινο το Φθινόπωρο φέτος με μαύρο φέσι.
Ξερνά φωτιές περίεργες ο ουρανός εφέτος,
του Δία όμως ο Κεραυνός φωνάζει «ΟΧΙ –ΟΧΙ».
Στην Παλαιστίνη, ο χάροντας αρματωμένος φτάνει,
με όπλα θανάτου δολερά (δώρα φονιάδων φίλων)
το παιδομάζωμα άρχισε, χωρίς ντροπή ο αχρείος
Χτυπούν οι παιδικές καρδίες, οι παιδικές, οι αθώες
στον φονικό στροβιλισμό οβίδων λέμε «ΟΧΙ».
Ο ύπνος τους αξύπνητος και η ψυχή φευγάτη,
κι ατάραχα τροφοδοτούν τον θίασο χάρου.
Έτσι μες στην ανεμελιά, αφύλακτα, τα βρήκε
ο χάροντας και θέρισε άνθιστα ακόμη κρίνα.
Κι αποδημούν «τα τυχερά» μακρά απ’ την μάνα.
Τα άλλα μέσα την φωτιά στης κόλασης τον τόπο,
με χαλασμένο το κορμί αναζητούν την μάνα.
Μια συναυλία αλλόκοτη από κραυγές ποικίλες.
Παδιάστικες, νεανικές βραχνές και τρομαγμένες
που στον αέρα έγραψαν « ΟΧΙ,φονιάδες «ΟΧΙ».
Σαβανωμένη δίπλα τους αγκομαχεί η ειρήνη,
και παραδίπλα ξεψυχά η λευτεριά του κόσμου.
«Κρατήσου ορθή ω! λευτεριά
στάσου μπροστά στους λύκους,
που λυσσασμένοι αρπάζουνε του κόσμου τα βλαστάρια
και φροντοφώναξε ω! θεά «ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ».
Μα του πολέμου οι εραστές με αίμα δεν χορταίνουν
κι ο χάρος με την σπάθα του παιδιών ζωές θερίζουν,
ζωές που δεν ανθίσανε και δεν καρποφορήσαν.
Βλέπει ο ήλιος το πρωί, την νύχτα το φεγγάρι
το μακελειό που γίνεται στης Γάζας το περιβόλι
και ζωγραφίζουν άτσαλα στου ουρανού το θόλο,
με δάκρυα πανάρχαια «ΌΧΙ φονιάδες ΟΧΙ»
Στέκω κι εγώ ευλαβικά μπρος στις εικόνες φρίκης
και σας μιλάω μικρές ψυχές χιλιοτυραννισμένες:
-Παιδιά του πόλεμου παιδιά, του χάρου παιχνιδάκι,
κεριάκια που σας έσβησε ο άνεμος του μίσους
και ακατάπαυστα θρηνεί μέρες το νεκροπούλι .
Ο άνεμος λυσσομανά κι η θάλασσα βρυχάται
« ΟΧΙ στο παιδομάζωμα το καταματωμένο.
Παιδιά! που ποια η πατρίδα σας οι μοίρες δεν ορίσαν,
κυνηγημένα πλάσματα σε άδικο κόσμο μαύρο.
Γευτήκατε τον πόλεμο από τα γενοφάσκια,
γιατί έτσι το ήθελαν «οι παλαβοί» του κόσμου.
Παιδιά, που δεν χορτάσατε την αγκαλιά μανούλας
και μάταια την ψάχνατε στην λαύρα του πολέμου.
Κι ο φόβος, που στα μάτια έστησε κατοικία,
ως και θεούς ξεθρόνισε απ’ τους ουράνιους θώκους.
Παιδιά της Γάζας, του Ισραήλ, παιδιά της Παλαιστίνης,
του όποιου πολέμου παιδιά αμέστωτες ψυχούλες.
πάνω απ’ ένα παράθυρο του ουρανού φωνάξτε
« ΟΧΙ ανόητε άνθρωπε, στον πόλεμο λέμε ΟΧΙ».
ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ
(δασκάλα, λογοτέχνις)
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019