Καθένας με την τρέλα του (κι είμαστε ακόμα στην αρχή)

Τι δεν έχουμε ακούσει, σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο, και μάλιστα από την έναρξή της…

Κάθε αρχηγός και αρχηγίσκος της (τέως) αντιπολίτευσης, λέει τα δικά του, φλυναφήματα τα περισσότερα. Προβάλλει τις δικές του (φαεινές) ιδέες, τα ταμ-ταμ χτυπούν σε γνωστούς κι απο το παρελθόν τρελούς ρυθμούς, και ο χορός καλά κρατεί.

Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο, ενώ μερικές από τις “καινοτομίες” κάνουν ακόμα και το πιο πικραμένο χειλάκι να χαμογελά, ή και να ξεκαρδίζεται στα γέλια…

Τελευταίο αποκούμπι του Αλέξη, μια συμφωνία για κυβέρνηση… ανοχής, κάτι που προκάλεσε την άμεση άρνηση Ανδρουλάκη και Βαρουφάκη.

Ανοχή δεν θα υπάρξει, ίσως όμως προκύψει συνενοχή, και ενδεχομένως αποχή. Αν κι ο κόσμος δεν έχει άλλη απαντοχή.

Έτσι, η “κυβέρνηση ανοχής” απέκτησε κακή φήμη εξ αρχής, κάτι, μετά συγχωρήσεως, σαν… οίκος ανοχής!

Σχολιαστής