Δυο ζάπλουτοι Αμερικανοί, κατέπληξαν τα πλήθη
βολτάροντας στο διάστημα, γύρω από τον πλανήτη.
Λίγα λεπτά αν πετάξανε, δεν έχει σημασία,
Το τόλμημα είναι που μετρά, αυτό έχει αξία.
Όλα αυτά θυμίζουνε το έργο του Σπαθάρη
που όταν ήμουνα μικρός, άκουγα με καμάρι.
Τον Καραγκιόζη εννοώ, που πέταξε κι εκείνος
με ένα διαστημόπλοιο, λόγω μιας… δεσποινίδος.
Εκλάπη η κόρη του Πασά, την πήγαν στο Φεγγάρι
και πήγε ο Καραγκιόζης μας, πίσω για να την πάρει.
Ο λόγος ήταν σοβαρός για τέτοια αναμπουμπούλα
Κι ο αστροναύτης ο καλός φαίνεται στη φουρτούνα.
Ετούτοι οι δυο πλούσιοι που ζήσαν το όνειρό τους,
να φύγουν μακριά απ’ τη γη, για τους δικούς τους λόγους,
μου θύμισαν μια παροιμιά που άκουγα απ’ τους προγόνους
Πως η κατάρα του Θεού, βγάζει φτερά στους ώμους.
Ο κατά φαντασίαν ποιητής