Σπαρακτικός ήταν ο επικήδειος λόγος που εκφώνησε στην κηδεία του ζευγαριού που παρασύρθηκε από τα νερά του Γεροποτάμου, ο γνωστός λυράρης Γιάννης Βάρδας (Λυραρογιάννης), ένας από τους πιο σημαντικούς εν ζωή λυράρηδες της παλιάς γενιάς της Κρήτης.
- Aξίζει να υπογραμμισθεί ότι λίγη ώρα πριν την κηδεία του άτυχου Κώστα και της άτυχης Ροδούλας, έγινε η βάφτιση της ορφανής πλέον, μόλις 6 μηνών κορούλας τους…
Ο επικήδειος:
ΑΠΟΨΕ ΓΑΜΟΣ ΘΑ ΓΕΝΕΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΡΟΥΣΤΑ
(Θε μου μεγάλη μάζωξη) και φέρετε λαγούτα
απόψε γάμος θα γενεί παράξενος στον Κρούστα
—
Αντρόγυνο στολίζουμε και θέλετε λυράρη
γιατί ήσπασα τη λύρα μου, μαζί με το δοξάρι
—
Θέλω να παίξω μια λυριά στο μνήμα σας απάνω
μα εφύλαξα τη λύρα μου και δεν την ξαναπιάνω
—
Θέλω να παίξω μια λυριά, να πω μια μαντινιάδα
μα μου στερέψανε κι αυτές τούτη την εβδομάδα
—
Να παίξω έναν παλιό σκοπό από εκείνο που τσ’ αρέσει
μα ήκαμα το δοξάρι μου, κομμάτια δυο στη μέση
—
Ηντα λογιώ βαστάξετε κείνη την κριγιωσύνη
και πως ξημερωθήκετε τη μαύρη νύχτα εκείνη
—
Ηντα λογιώ βαστάξετε του ποταμού τον πάτο
που ‘τανε το κρυγιό νερό και σεις απάνω κάτω
—
Τη ροδαρά (τριανταφυλλιά) που ’φήκετε στον κόσμο φυτεμένη
έχει παππού και έχει λαλά (γιαγιά) και στέκουνε μπεντένι (τοίχος)
—
Το λούλουδο απου ήχετε μη βρέξει και μη στάξει
έχει παππού και έχει λαλά (γιαγιά) και πάλι όλα εντάξει
—
Δε θα το πούνε αρφανό γιατί έχει τη λαλά του
να κάνει τα χατήρια του και τα θελήματά του
—
Δε θα το πούνε αρφανό γιατί ‘χει τον παππού του
να το βαστά στ’ς αγκάλες του, το ρόδο του παιδιού του
—
Δε θα το πούνε αρφανό μα θα ‘ναι ωσάν και τ’ άλλα
και θα το μεγαλώσουνε με του λαγού το γάλα
—
Δεν το ξανάδα εγώ ποτέ, μηδέ χω γροικημένα
να κατεβούνε δυο κορμιά στον Αδη αγκαλιασμένα
—
Σιμώνει η ώρα κι η στιγμή στη μαύρη γης να μπούνε
μα ίσως ετσά το νιώξανε να μην ξεχωριστούνε
—
Τέτοια μεγάλη μπαλωθιά δεν εξαναγροικήθη
μα εχτύπησές τηνε Κωστή κι όλη η Ελλάδα εσείσθη…
Σας ευχαριστώ
Γιάννης Βάρδας (Λυραρογιάννης) – 19/2/2019
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019