Έχει παραγίνει το κακό με τους δυο εικονιζόμενους καραγκιόζηδες της πολιτικής ζωής. Μπορεί, βέβαια, να χρειάζεται και το καλαμπούρι, ειδικά αυτό τον καιρό της πολιτικής μιζέριας, για να περνά κάπως πιο ευχάριστα η ώρα των πολιτών, όλα όμως έχουν κάποιο όριο. Που στην περίπτωση Καμμένου και Παπαχριστόπουλου, έχει ήδη παραβιασθεί.
Τις συμπεριφορές τους, δεν είναι δυνατό να τις παρακολουθήσει κανείς. Το πρωί τα λένε έτσι, το μεσημέρι αλλιώς, και το βράδυ κάνουν τα αντίθετα απ’ όσα είπαν.
Αυτό που τους αξίζει, είναι να μην ξανασχοληθεί κανείς μαζί τους. Να τους πετάξουμε στη λήθη της πολιτικής ιστορίας, σαν δυο τραγικές περιπτώσεις υποβάθμισης του κοινοβουλευτισμού!